ความเงียบและการเปลี่ยนแปลงในชีวิต : หน้า 220/349

คำในใจวันนี้มีแต่คำว่า "เงียบ" ดอกไม้ใบไม้ในอาคาร และทุกสิ่งทุกอย่างหยุดนิ่งไม่มีการเคลื่อนไหว ลำธารก็อยู่เฉยๆไม่ไหลรินสดชื่นเหมือนวันก่อนๆ อาหาร ถาดอาหาร หลังหลวงพ่อฉันเสร็จก็กู๋ซึมเศร้าไม่ร่าเริง นกน้อยยังหยุดบินไปมาและไม่ส่งเสียงจิ๊บ!จิ๊บ! ให้ฟังปลากรายก็ไม่อบฟองอากาศบู่บู่!บู่!ให้เห็นโลกนี้เป็นอะไรไปหมดแล้ว ขนาดสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวยังเป็นไปได้ถึงขนาดนี้แล้ว บรรยากาศของทุกคนจะเป็นยังไงอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นอีกไม่อยากคาดเดาแต่สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดคงช่วยหล่อหลอมให้เค้าได้โตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ ได้มอง ได้คิดอะไรอีกเยอะ ผมมีความฝันเล็กๆว่า พายุร้ายคงจะจบในเร็ววันและทุกอย่างจะดีขึ้นดีขึ้นเรื่อยๆในเมื่อบรรยากาศภายนอกเป็นเช่นนี้เราต้องนั่งธรรมะให้นานกว่าเดิมเพื่อรักษาบรรยากาศภายในไว้ไม่ให้เปลี่ยนไป อังคารที่ 14 กันยายน 2542 "เขาเอาผิดกับหลวงพ่อไม่ได้เขาก็จะเอาชีวิต"