ข้อความต้นฉบับในหน้า
ความกังวลใจของผมหายไปทันที ซึ่งก่อนหน้านี้ผมคิด
วนเวียนไปมาว่า ได้เวลาถวายยามแล้ว จะยกมาถวายหลวงพ่อเลย
ดีมั้ย จะเหมาะสมหรือเปล่า ก็ไม่รู้ เพราะไม่แน่ใจว่าหลวงพ่อจะ
ฉันขณะที่ท่านยังรับแขกอยู่เลยหรือเปล่า หรือผมควรจะนิมนต์
หลวงพ่อออกมาข้างนอกดูรีดี ซึ่งก็จะทำให้เสียเวลา
เพราะยังมีแขกอรบอยู่อีกเยอะ
ม่วงแต่คิดวนเวียนอยู่เช่นนี้ จนล่วงเลยเวลาเข้าไปเรื่อยๆ
และที่สำคัญ การถวายต่อหน้าสุธูณ ผมจะทำอะไรผิด
พลาดไม่ได้เลย หากตื่นเต้นขึ้นมาแล้วมือสั่น เกิดทำหก จะทำให้
หลวงพ่อขายหน้าแน่
ยังจำได้ว่า ก่อนหน้านี้ไม่ได้ทำหก แต่ลืม วันนั้นผมยก
เข้าไปถวายหลวงพ่อแล้ว ไม่รู้ว่าจะมาฆโยมความจำของผมไป
ทำให้ลืมว่าจะต้องเปิดฝาแต่ฝาไหนก่อน ฝาไหนทิ้ง ได้แต่
งๆ จนหลวงพ่อต้องช่วยซี้บอกว่าให้เปิดฝานี้ก่อน
พอครั้งนี้เลยทำให้ต้องกังวลมากเป็นพิเศษ ไหนจะต้อง
ปฏิบัติให้ได้ตามหลักที่พี่ๆ ได้ให้ไว้ในการดูแลหลวงพ่อด้วยว่า
ให้สลดาและสบายแก่หลวงพ่อ / ให้ปลอดภัยแก่หลวงพ่อด้วย/
และต้องถูกกาลเทศะ
แล้วในที่สุดหลวงพ่อก็ฉันเสร็จเรียบร้อย ครั้งนี้ผ่านไปได้
ด้วยดี ผมไม่ได้ทำขายหน้า ความกังวลใจหายไป
ด้วยความตั้งใจมากๆ ของผมเอง จนทำให้รู้สึกเกร็ง และ
ไม่เป็นธรรมชาติ แต่หลวงพ่อกลับช่วยทำให้ทุกอย่างเป็นเรื่อง
ง่ายๆ สบายๆ และเป็นกันเอง
รู้สึกประทับใจ