การเขียนบันทึก: ประสบการณ์และความรู้สึก : หน้า 15/349

คำเนียม ผมชอบความรู้สึกในการอ่านบันทึก มันเหมือนการผจญภัยไปพร้อมๆ กับผู้เขียน โดยไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้นในวันถัดไป เสน่ห์ของการอ่านบันทึก คือความอดทน สงความไม่สมบูรณ์แบบ คำเหล่านี้ ผู้ที่เขียนบันทึกด้วยกันจะเข้าใจได้ทันที เพราะบ่อยครั้งที่เราต้องจดบันทึกแบบปัจจุบันทันด่วน หรือแบบฉุกละวก ก่อนที่ความคิด ความรู้สึกที่เรามีอยู่นั้นจะจางไปบ่อยครั้งที่เราอยู่ในสถานที่ที่มีเวลาจำกัด บนรถ บนเรือ เราต้องรับสรุปความคิดเห็นความรู้สึกเหล่านั้นลงไปในประโยคอย่างที่มีเวลาหล่ออยู่ ไหนจะความเกี่ยวข้องคร้าน ความง่วงเหงาหวานนอน หลายๆ ครั้ง ที่กลับมาบ้าน เหนื่อยเหนื่อยเมื่อยล้าจากการงาน จากรสุมชีวิต เห็นฟูกก็อยากจะล้มตัวนอน ไม่อยากจะทำอะไรต่อไปอีกแล้ว แต่ก็มีความสะท้อนใจบางอย่างที่เราไม่อยากจะปล่อยให้ผ่านไป ก็ต้องมีมโนให้กับตัวเอง ต้องโงหัวขึ้นมา เรียกสุดท้าย บันทึกความรู้สึกเหล่านั้นลงไป แม้เพียงสั้นๆ ก็ยังดี ไม่เช่นนั้น ความรู้สึกจริงของเหตุการณ์ที่เราพบเจอก็จะเลือนหายไป โดยไม่อาจหวนนึกมาได้อีกเลย ผมเคยผิดวันประกันพรุ่งหลายครั้งที่เจอเหตุการณ์ประทับใจ แล้วก็ใช้เหตุจากความเหน็ดเหนื่อยมาจเป็นข้ออ้าง ถ้ามีเวลาค่อย