การใช้ชีวิตในโรงพยาบาลและการฝึกออกกำลังกาย : หน้า 292/349

เพราะอยู่ที่โรงพยาบาล ไม่มีโอกาสซัก เลยเอากลับมาซัก ที่วัด ซักแห้งเป็นยังไงไม่รู้ รู้แต่ว่ากำลังซักแบบไม่เหงา ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมง ซัก ขยำ บิด สะบัด แล้วพบ หย่อนลง ในเครื่องปั่น ปิ๊ด! เสียงนกหวีดเป่าหมดเวลา ต้องไปหน้าที่ดูแลหลวงพ่อ แล้ว เลยรวบกวนฝากพี่สมพงษ์ให้ช่วยยัดผ้าที่เปื้อนเสร็จแล้วใส่ถุง แล้วก็หัวติดรถเอามาตากที่โรงพยาบาล แอบๆ เดินเข้าไปดู อ้ายน้องว่างๆ ที่ไม่มีคนอยู่เป็นที่ตาก กว่าจะเสร็จก็ 5 ทุ่มพอดีบดี มาคิดดูรู้สึกดีใจ เห็นด้วยกับชีวิตนักบวชอย่างหลวงพ่อ มีแค่ผ้า 3 ผืนก็เพียงพอต่อความจำเป็นแล้ว ผมจึงต้องจำกัดเสื้อผ้าไว้ เลือกเอาเฉพาะที่ใส่ประจำจริงๆ นอกจากนั้นก็จัดการบริจาค นึกยังมีเสื้อผ้าใสหลาย ๆ ชุดเหมือนเมื่อก่อน คืนนี้คงไม่ได้อนแน่ เพราะมันแต่เดินหาห้องว่างเพื่อที่จะตากผ้า! อังคารที่ 7 ธันวาคม 2542 3 วันมานี้ พยายามออกกำลังกาย ยืดเส้นสายภายในห้อง สลับของโรงพยาบาลแห่งนี้ ทำเท่้าที่จะทำได้ด้วยการเต้นฟุตเวิร์ค