ความวิตกกังวลในงานบุญใหญ่ บันทึกอุปัฏฐาก หน้า 77
หน้าที่ 77 / 349

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้เล่าถึงความวิตกกังวลของผู้เขียนเมื่อพี่ภาวันต้องแยกตัวออกไปทำการรักษาในช่วงงานบุญใหญ่ ทำให้เขาต้องทำหน้าที่แทนโดยที่ไม่มีความพร้อม เขารู้สึกเครียดและวิตกกังวลเกี่ยวกับการต้องพบปะผู้คนมากมายและตัดสินใจด้วยตนเอง การนอนเฝ้าหลวงพ่อหน้าประตูห้องคนเดียวในคืนแรกก็ทำให้เขารู้สึกเปลี่ยนแปลงในชีวิตอย่างมาก ทุกสิ่งที่เขาต้องทำในแต่ละวันกลายเป็นความเร่งรีบ

หัวข้อประเด็น

-ความวิตกกังวล
-การปรับตัว
-ความรับผิดชอบ
-การเปลี่ยนแปลงในชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ศุกร์ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2542 อีกสองสามวันจะถึงงานบุญใหญ่งานมามูชานแล้ว อยู่ๆ ก็มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น ข่าวด่วน! พี่ภาวันเป็นอีลูกอีใส พี่เขาต้องแยกออกไปเพื่อพักรักษาตัวยาวนานเป็นเดือนๆ ทำไงดีล่ะโคกที่นี่ ถ้าต้องขึ้นไปทำหน้าที่แทนพี่ภาวันแบบไม่ทันตั้งตัวมาก่อน ความตั้งใจจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดโดยที่ยังไม่มีความพร้อม ทำให้ผมมีความวิตกกังวลขึ้นทันที สมองของผมวันนี้เลยเริ่มจะติ่งเครียด ผมต้องไปเจอคนเยอะๆ ต้องคิดตัดสินใจเองทั้งหมด จะไม่มีพี่ภาวันมาด้วยช่วยผมคิดว่าจะเอาไงดีอีกแล้ว ที่สำคัญผมยังไม่รู้เลยว่าจะต้องทำอะไรบ้าง? แล้วคืนนี้ก็เป็นคืนแรกที่ผมมานอนเฝ้าหลวงพ่อหน้าประตูห้องคนเดียว นอนแทนที่พี่ภาวัน นอนในห้องดังกุญ ได้กลิ่นน้ำมันละลอมท้องข้างๆ ที่สามะเน treasuryชำารไม่ ถ้า หยุดสองหยุดกลิ่นจะหอม เหมือนนอนในสวนมะลิ แต่น้ำมันเป็นถังๆ กลิ่นจึงเหม็นฉุน เลยรู้สึกเหมือนนอนในโรงงานสารเคมีมากกว่า ผมเริ่มคิดไปไกล คิดไปถึงเรื่องต่างๆ นานา จนหลับไม่ลง เวลาส่วนตัวในการอาบน้ำ ซักผ้า รีดผ้า กินข้าว แปรงฟัน ลงลง ต่อไปจะทำอะไรผมต้องรีบๆ ทำให้เสร็จเร็วที่สุดแบบที่เห็นพี่ภาวันทำ นี่คือการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่กำลังเริ่มเกิดขึ้นกับชีวิตของผม www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More