ข้อความต้นฉบับในหน้า
ศุกร์ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2542
อีกสองสามวันจะถึงงานบุญใหญ่งานมามูชานแล้ว อยู่ๆ ก็มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น
ข่าวด่วน! พี่ภาวันเป็นอีลูกอีใส
พี่เขาต้องแยกออกไปเพื่อพักรักษาตัวยาวนานเป็นเดือนๆ
ทำไงดีล่ะโคกที่นี่ ถ้าต้องขึ้นไปทำหน้าที่แทนพี่ภาวันแบบไม่ทันตั้งตัวมาก่อน
ความตั้งใจจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดโดยที่ยังไม่มีความพร้อม
ทำให้ผมมีความวิตกกังวลขึ้นทันที สมองของผมวันนี้เลยเริ่มจะติ่งเครียด ผมต้องไปเจอคนเยอะๆ ต้องคิดตัดสินใจเองทั้งหมด จะไม่มีพี่ภาวันมาด้วยช่วยผมคิดว่าจะเอาไงดีอีกแล้ว
ที่สำคัญผมยังไม่รู้เลยว่าจะต้องทำอะไรบ้าง?
แล้วคืนนี้ก็เป็นคืนแรกที่ผมมานอนเฝ้าหลวงพ่อหน้าประตูห้องคนเดียว นอนแทนที่พี่ภาวัน นอนในห้องดังกุญ
ได้กลิ่นน้ำมันละลอมท้องข้างๆ ที่สามะเน treasuryชำารไม่
ถ้า หยุดสองหยุดกลิ่นจะหอม เหมือนนอนในสวนมะลิ
แต่น้ำมันเป็นถังๆ กลิ่นจึงเหม็นฉุน เลยรู้สึกเหมือนนอนในโรงงานสารเคมีมากกว่า
ผมเริ่มคิดไปไกล คิดไปถึงเรื่องต่างๆ นานา จนหลับไม่ลง
เวลาส่วนตัวในการอาบน้ำ ซักผ้า รีดผ้า กินข้าว แปรงฟัน ลงลง
ต่อไปจะทำอะไรผมต้องรีบๆ ทำให้เสร็จเร็วที่สุดแบบที่เห็นพี่ภาวันทำ
นี่คือการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่กำลังเริ่มเกิดขึ้นกับชีวิตของผม
www.kalyanamitra.org