การสร้างพระประจำตัวให้สวยงามและยั่งยืน : หน้า 308/349

มืออยู่องค์หนึ่ง ทุกๆ คนดูแล้วต่างถูกใจตรงกันหมด แต่มีเงื่อนไว้ว่า ถ้าอยากให้พระประจำตัวมีสีทองอร่ามแบบองค์นี้ มีความมั่นใจว่าวางอย่างใดอย่างหนึ่ง จะต้องเพิ่มขั้นตอนและกระบวนการพิถีพิถันมาอีก และแน่นอนว่า ค่าใช้จ่ายก็ต้องเพิ่มขึ้น คงต้องเหนื่อยและลำบากเพิ่มขึ้นกันอีก แล้วที่จะทำอย่างไร? ตอนนี้ถ้าบอกสาธุชนให้ช่วยกันพิจารณาและตัดสินใจว่า ถ้าต้องการให้พระประจำตัวของเราที่จะอยู่ต่อไปอีกเป็นพัน ๆ ปี สวยงามอย่างนี้ก็ต้องร่วมบุญเพิ่ม หรือกับอีกแบบคือไม่ต้องเพิ่มเติม แต่ความสมบูรณ์จะสู้แบบองค์ศีทองนี้ไม่ได้ เรื่องนี้ต้องคิดให้ดี ๆ ถ้าหากเลือกแบบไม่ต้องเพิ่มเติมก็อาจจะสบายในช่วงแรก แต่ต่อมาจะต้องรู้สึกเสียใจไปชั่วชีวิต ที่เห็นความสมบูรณ์ขององค์พระได้ไม่เต็มที่ แล้วเราจะต้องมานึกเสียดายว่า รู้อย่างนี้ทำให้ดี ๆ ทำให้ดีที่สุดตั้งแต่แรกเสียดายดีกว่า ล่าสุดตั้งแต่แรกเสียดีกว่า หลงพ่อสอนว่า ทำอะไรก็ยามทำให้ดีที่สุดต่อเนื่องไป อย่าให้มีความรู้สึกว่าร้อยอย่างนี้ ทำให้ดีตั้งแต่ที่แรกดีกว่า เพื่อจะได้ไม่ต้องมาเสียใจในภายหลัง แล้วเราจะเลือกแบบสบายในตอนแรก แต่จะต้องมาเสียใจในภายหลังอย่างนั้นหรือ เวลาทำอะไรอย่าให้ใจมีปม ถ้ามีปมเมื่อไร เราจะสะดุดใจทุกครั้งที่นึกถึง ไหญ ก็ทำทั้งทีต้องทำให้ใจสั่น