ความทรงจำและอาหารเช้าวัด บันทึกอุปัฏฐาก หน้า 113
หน้าที่ 113 / 349

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้มีการเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับความทรงจำของหลวงพ่อที่มีต่อสามเณรและสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาต่าง ๆ รวมทั้งประสบการณ์การรับประทานอาหารเช้าที่วัดในอดีตที่ทำให้เกิดความคิดถึงเมื่อเรียนอยู่มัธยม ตอนนั้นการขอข้าววัดและการรับประทานข้าวต้มกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน สนุกสนานกับการใช้ชีวิตประหยัดและมีความสุขร่วมกับเพื่อน ๆ และบุคคลสำคัญในชีวิต การให้พรและคำแนะนำที่หลวงพ่อมีให้ยังคงเป็นความทรงจำที่มีค่าและทรงคุณค่าในใจของผู้เขียน.

หัวข้อประเด็น

-ความทรงจำของหลวงพ่อ
-สามเณรและการเติบโต
-ประสบการณ์อาหารเช้าที่วัด
-การประหยัดในชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หรือมาปรึกษาของคำแนะนำ เป็นเรื่องที่น่าหลงฟังจะจำไม่ได้หมด บางเรื่องก็ได้ยินพร้อม ๆ กับหลวงพ่อ แต่ผมจำไม่ได้แล้ว หรืออย่างที่มีสามเณรมาถวายปัจจัยในวันคล้ายวันเกิด หลวงพ่อพูดกับสามเณรถึงตอนที่สามเณรยังตัวเล็ก ๆ ทำอะไร นั่งตรงตำแหน่งไหน เคยพูดอะไรไว้ หลวงพ่อจำได้หมด หลังจากที่หลวงพ่อพบความทรงจำกับสามเณรแล้ว ท่านก้่าวว่า “ตอนนี้ลุงเณรมครบ 15 ปี เป็นผู้ใหญ่แล้ว หลวงพ่ออยาก ให้ลุงเณรเป็นผู้ใหญ่ที่ดี ดูแลตัวเองได้ด้วย” แล้วหลวงพ่อก็ให้พร ผมคิว่าหลวงพ่อนาจะมีวิธีการจำ ที่พิเศษแน่ ๆ พุธที่ 21 เมษายน 2542 อาหารเช้าวันนี้ ข้าวต้ม 3 ทัพพี หมูยอทอด ผักกระเทียม ดอง กล้วย 2 ผล เห็นแล้วนึกถึงช่วงที่ผมยังเรียนอยู่มัธยม พอวันอาทิตย์ ผมจะต้องมาขึ้นรถที่อู๋สาวรีชัยสมรภูมิ เพื่อเดินทางมาวัด มาขอข้าววัดกิน ประหยัดตังค์ มือเช้าเป็นข้าวสวยใส่หมูสับ พอไปข้าวก็รับแจก พี่เจ้าหน้าที่ก็จะใส่น้ำซุปลงไป กลาย เป็นข้าวต้มหมูสับ ผมเป็นขาบประจำที่จะวนขอนครบ 3 ชาม ถึงอิ่ม www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More