ข้อความต้นฉบับในหน้า
คงความหวังว่าจะได้ จะเห็นอะไร จะเกิดอะไรขึ้น ช่างมันไว้จะเป็นอย่างไรก็ช่างมัน ● เมื่อเราไม่อยากได้สิ่งใด เมื่อนั้นเรา
จะได้ทุกสิ่งที่ต้องการ ● อยู่ที่เราอย่าไปคาดหวัง เราต้องทำแบบช่างมัน ●
อย่ามีความอยากอยู่กับอารมณ์นี้นิ่งนานๆ
ถ้าคิดอย่างนี้มันจะอยู่กับเราได้ไม่นาน
แต่ถ้าคิดว่า เราจะอยู่กับอารมณ์นี้ แม้นิดเดียวก็ยังดี
อย่างนี้อารมณ์จะอยู่นาน
● ช่วงเพลาหลวงพ่อแนะนำในเรื่องการนั่งว่า เวลานั่งให้นั่งแบบทิ้งทุกสิ่ง นิ่ง ๆ ให้ร่างกายเป็นทางเดินของใจ ● คำว่าปล่อย คือไม่เอาอะไรเลย ปล่อยใจไปไม่ให้ใจติดเรื่องกังวลต่าง ๆ ● คำว่าไม่ได้ตายเถอะ แต่เวลานั่งจริงๆ ก็ให้ทำเฉยๆ ● คำว่า ไม่ได้ต้องเอาให้ได้ อย่างนี้ตายฟรีและไม่ค่อยได้ผล ● ลองปล่อยชีวิตสัก 1 ชั่วโมง ●
ให้เราทำเฉยๆ เดียวอารมณ์นี้ก็จะมา
ถ้าทำเฉยๆ ได้ เดียวสิ่งดีๆ ก็จะเข้ามา
พฤหัสบดีที่ 18 กุมภาพันธ์ 2542
หลวงพ่อเล่าให้ฟังว่า “ในอดีตพระเอยป้าช้าว่าสวนดอกไม้ ยิงพวพระหนุ่มๆ ไปยังดี น่าจะว่า ไปชมสวน ชมแล้วจะเกิดความสังเวช ลองไปชมดู ไปชมตั้งแต่ยังตนๆ ค่อยๆ บาน จนบานเผลอะ”