โอวาทจากหลวงพ่อ: ชีวิตและการทำงาน บันทึกอุปัฏฐาก หน้า 63
หน้าที่ 63 / 349

สรุปเนื้อหา

บทสนทนากับหลวงพ่อในการทำงานในช่วงปี 2542 มีความหมายลึกซึ้งทั้งในแง่ของการเผชิญกับความยากลำบากและการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ สำหรับคนในวัยแก่ที่ต้องหารือถึงความภาคภูมิใจในชีวิต นอกจากนี้หลวงพ่อยังได้แสดงให้เห็นว่าการทำงานและการเคลื่อนไหวเป็นสิ่งสำคัญเท่ากับการพักผ่อน เพราะความสำเร็จมาจากการกระทำและไม่ใช่การนอนเฉยๆ เราควรมีจิตใจที่ดีและทำงานเพื่อความก้าวหน้าในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-การทำงานและความหมาย
-การเรียนรู้จากประสบการณ์
-การเสริมสร้างจิตใจ
-วิธีการใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย
-การให้แรงบันดาลใจจากหลวงพ่อ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พฤหัสบดีที่ 4 กุมภาพันธ์ 2542 "เราเป็นชุดบุกเบิก จะได้เจอสิ่งที่คนรุ่นหลังไม่มีโอกาสได้เจอ คือ ความยากลำบาก หลวงพ่ออยากให้เก็บสิ่งเหล่านี้ไว้เป็นความมิตรใจ ในยามที่เราอยู่ในวัยแก่ วัยที่เส้นผมของเราเป็นแก่แล้ว ตอนนั้นเรานึกย้อนกลับมา เราจะปีดีและภาคภูมิใจ" หลวงพ่อดูบากับทีมงานชุดต่างๆ ในอาคารภูวนา ก่อนที่ทีมงานทุกชุดจะรบลาไป ศุกร์ที่ 5 กุมภาพันธ์ 2542 "นอนเฉยๆ จะได้บุญยังไง" เป็นคำตอบที่ได้รับจากปากหลวงพ่อทัตตะ ระหว่างที่เดินตามหลังท่าน ท่านเข้ามากุ้งงานกับหลวงพอตั้งแต่หัวคํานี้ดีมากแล้ว เพิ่งจะคุยเสร็จ ผมเลยเดินมาตามท่านขึ้นรถ ทั้งที่สังเกตเห็นหน้าท่านเหนื่อยและเพลีย แต่ผมก็ยังถามท่านได้ว่า "หลวงพ่อเหนื่อยไหมครับ?" ท่านพูดปั๋ง ๆ "นอนเฉยๆ จะได้บุญยังไง" ดีใจจังที่ได้รับโอวาทจากท่าน ถ้าหากมีคนถามผมว่า โก้เหนื่อยไหม? เพลียไหม? ผมยังไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี ที่สั้น กระชับ จับใจ อย่างหลวงพ่อ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More