ความรักและการดูแลหลวงพ่อ บันทึกอุปัฏฐาก หน้า 137
หน้าที่ 137 / 349

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอความรักและความห่วงใยที่ลูกพระลูกเณรมีต่อหลวงพ่อ โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่หลวงพ่อไม่สบาย ทุกคนต่างช่วยกันดูแลและเฝ้าทุกข์ระยะไกล พร้อมทั้งย้ำว่า 'บุญจะรักษาเราเอง' เป็นการสร้างกลุ่มเพื่อดูแลความปลอดภัยของหลวงพ่อ นอกจากนี้ยังพูดถึงการดูแลรักษารถยนต์ที่ได้รับมาจากเพื่อน ด้วยการสตาร์ทและศึกษาระบบเพื่อเตรียมพร้อมในการใช้งานต่อไป ประสบการณ์และความเมตตานี้ช่วยย้ำให้เห็นถึงความเป็นหนึ่งเดียวและความรักในชุมชน.

หัวข้อประเด็น

-ความรักต่อหลวงพ่อ
-การดูแลและเฝ้าระวัง
-การรวมกันเพื่อความปลอดภัย
-ความเมตตาในชุมชน
-การดูแลรถยนต์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลายๆ ทุกคนต่างก็ช่วยกันคนละไม้คนละมือ แสดงออกให้รู้ว่า ลูกทุกคนรักและเป็นห่วงหลวงพ่อจริงๆ ช่วงที่ผ่านมานี้มีทั้งลูกพระลูกเณรของหลวงพ่อ หมุนเวียนเปลี่ยนกันมาเดินเฝ้าญาติในอาคารกุฏิหลวงพ่อกันเยอะเลย ผมเองก็เพิ่งสังเกตเห็นเมื่อก่อน พระเณรอดหลับอดนอนกัน ผมก็รู้สึกดีที่ทุกกรุ๊ปช่วยกัน แต่การทำอย่างนี้นั้น ถ้าหลวงพ่อรู้เข้า หลวงพ่อจะต้องเป็นห่วงและเป็นกังวล ก่อนนี้พระเณรก็เข้ามากราบเรียนหลวงพ่อเรื่องขอจัดชุดเข้ามาดูแลความปลอดภัย หลวงพ่อบอกว่าทำอะไรเกิในให้พอดีๆ ให้ทุกคนไปถึงบุญ บุญจะรักษาเราเอง บุญนี้แห่งจะเป็นบอัณดีการดอน่อยิ่งดี เป็นเกราะคุ้มกันภัยที่ยอดเยี่ยม จันทร์ที 24 พฤษภาคม 2542 จู้เอียบๆ ไว้นะ ผมแอบจอดรถยนต์ไว้ด้านหน้าที่เต็นท์ 8 ทุกๆ วัน ผมต้องมาดูแลรถ คอยสตาร์ทเป็นประจำ วอร์มเครื่องยนต์ ดูเรื่องน้ำมัน และที่สำคัญผมต้องมาศึกษาระบบเปิด-ปิดประตูอัตโนมัติ และระบบต่างๆ ที่ไม่คุ้นเคย ก่อนหน้านี้ มีพี่ที่บุญที่รู้จักกันคนหนึ่งมาหาร อารถคันนี้ มาฝาก แล้วยื่นกุญแจให้ผม บอกกับผมว่า ให้เก็บกุญแจดีๆ ยังไม่ต้องไปบอกใครแม้แต่คนใกล้ชิด ชีวิตนี้ผมจำหน้าตาพี่เขาได้ไม่มีสิลม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More