การทำบุญและความบริสุทธิ์ในจิตใจ บันทึกอุปัฏฐาก หน้า 312
หน้าที่ 312 / 349

สรุปเนื้อหา

ในวันที่ 26 ธันวาคม 2542 หลังออกจากโรงพยาบาล หลวงพ่อได้สอนให้คิดถึงบุญและให้บุญเป็นที่ตั้งเพื่อทำให้จิตใจบริสุทธิ์ โดยเชิญชวนให้นั่งร่วมกันที่วัดเพื่อความอบอุ่นทั้งกายและใจ. ต่อมาวันที่ 27 ธันวาคม มีเรื่องเล่าจากพี่คนหนึ่งที่เยี่ยมแม่และนำของขวัญไปฝาก แม่ได้ถามว่าการทำดีที่เขาทำคือการไถ่โทษหรือไม่ คำพูดนี้สะท้อนให้เห็นว่า การทำดีบ่อยครั้งอาจมีแรงจูงใจที่ซ่อนอยู่.

หัวข้อประเด็น

-การทำบุญ
-การฟังธรรม
-การมองความดีและความชั่ว
-ความบริสุทธิ์ในจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อาทิตย์ที่ 26 ธันวาคม 2542 ออกจากโรงพยาบาล แล้วหลวงพ่อมาสตาๆ อากาศวันนี้ หนาวเย็นมากเป็นพิเศษกว่าทุกวัน แต่ทุกคน ก็ยังคงสงบนี้ ได้ฟังธรรมจากหลวงพ่อว่า ให้นึกถึงบุญ ให้บุญเป็น ที่ตั้ง เอาบุญกลั่นแก้ ให้กายใจบริสุทธิ์ จากสิ่งสกปรกามากที่มา ทำให้ใจเป็นมลทิน แล้วอธิษฐานให้บุญกลั่นใจเราให้ใสสะอาด อยู่ที่บ้านหนาวนี้ มาเข้าวัดปฏิบธรรมกันดีกว่า มานั่งให้อบอุ่นซึ่งกันและกัน จะได้อุ่นทั้งกาย และยังอุ่นทั้งใจ จันทร์ที่ 27 ธันวาคม 2542 ได้ฟังพี่คนหนึ่งเล่าถึงแม่ของพี่เขาว่า พี่เขากลับไปเยี่ยม แม่ผ่าที่บ้านต่างจังหวัด ได้ซื้อของกินของใช้ฝาก และยังได้ เอาเงินที่สะสมจากการทำงานไปให้แม่เถาไว้ทำบุญด้วย แล้วพี่เขาถามแม่เถาว่า “แม่ผมเป็นลูกดีที่สุดไหม?” แม่เถามองหน้าสักพักแล้วพูดว่า “เอ็งเอาเงินมาให้ แล้ว จะให้แม่บอกว่าเอ็งเป็นคนดีนะ ทำแต่นี่ทำไม่ถูก หรือเอ็งจะ ทำความดีแต่นี้แล้วไม่ยอมหาทำต่ออีกไม่ได้ อีกอย่างหนึ่งที่เอ็งทำอย่างนี้ เอ็งกำลังทำเพื่อกลบเกลื่อน ความชั่วของตัวเองหรือเปล่า หรืออิจฉาเอ็งต้องการปกปิดโดยเอา ความดีตรงนี้มาไหว้หรือเปล่า”
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More