ข้อความต้นฉบับในหน้า
อาทิตย์ที่ 26 ธันวาคม 2542
ออกจากโรงพยาบาล แล้วหลวงพ่อมาสตาๆ
อากาศวันนี้ หนาวเย็นมากเป็นพิเศษกว่าทุกวัน แต่ทุกคน
ก็ยังคงสงบนี้
ได้ฟังธรรมจากหลวงพ่อว่า ให้นึกถึงบุญ ให้บุญเป็น
ที่ตั้ง เอาบุญกลั่นแก้ ให้กายใจบริสุทธิ์ จากสิ่งสกปรกามากที่มา
ทำให้ใจเป็นมลทิน แล้วอธิษฐานให้บุญกลั่นใจเราให้ใสสะอาด
อยู่ที่บ้านหนาวนี้
มาเข้าวัดปฏิบธรรมกันดีกว่า
มานั่งให้อบอุ่นซึ่งกันและกัน
จะได้อุ่นทั้งกาย และยังอุ่นทั้งใจ
จันทร์ที่ 27 ธันวาคม 2542
ได้ฟังพี่คนหนึ่งเล่าถึงแม่ของพี่เขาว่า พี่เขากลับไปเยี่ยม
แม่ผ่าที่บ้านต่างจังหวัด ได้ซื้อของกินของใช้ฝาก และยังได้
เอาเงินที่สะสมจากการทำงานไปให้แม่เถาไว้ทำบุญด้วย
แล้วพี่เขาถามแม่เถาว่า “แม่ผมเป็นลูกดีที่สุดไหม?”
แม่เถามองหน้าสักพักแล้วพูดว่า “เอ็งเอาเงินมาให้ แล้ว
จะให้แม่บอกว่าเอ็งเป็นคนดีนะ ทำแต่นี่ทำไม่ถูก หรือเอ็งจะ
ทำความดีแต่นี้แล้วไม่ยอมหาทำต่ออีกไม่ได้
อีกอย่างหนึ่งที่เอ็งทำอย่างนี้ เอ็งกำลังทำเพื่อกลบเกลื่อน
ความชั่วของตัวเองหรือเปล่า หรืออิจฉาเอ็งต้องการปกปิดโดยเอา
ความดีตรงนี้มาไหว้หรือเปล่า”