การเดินทางของความเข้าใจ บันทึกอุปัฏฐาก หน้า 197
หน้าที่ 197 / 349

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เล่าถึงมุมมองของชายตาบอด 2 คนที่ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขและเข้าใจกัน ควบคู่ไปกับการทำบุญที่สถานที่ทำงาน โดยใช้การสังเกตเป็นแนวทางในการเรียนรู้และเข้าใจผู้อื่นว่า การมีความรู้สึกดีต่อกันสามารถส่งผลต่อการใช้ชีวิตได้อย่างไร การเรียนรู้จากผู้อื่นทำให้เราเข้าใจในความแตกต่างและความสุขในชีวิตได้มากขึ้น.

หัวข้อประเด็น

-ความเข้าใจในชีวิต
-การทำบุญ
-มิตรภาพ
-การเรียนรู้จากผู้อื่น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อยากรู้คำตอบว่าจะออกมาเป็นอย่างไร? "หลวงพ่อเหนื่อยไหมครับ?" พฤหัสบดีที่ 19 สิงหาคม 2542 คนตาบอด 2 คนเดินไปด้วยกัน คนแรกพูดขึ้นว่า "อุ้ย! เจอจตุใหญ่" คนที่ 2 พูดว่า "เอ้อ! โชคดี เมื่อกี้เกือบเหยียบแล้ว" คนที่ 1 พูดนี้อีกว่า "ไม่ต้องตกใจหรอก มันตายแล้ว" คนที่ 2 เสริมว่า "มิน่าล่ะ! ถึงได้กลิ่นตุ่ยๆ" ก่อนหลับตาดูนนี้นี้ เกิดความรู้สึกดีๆ ทำให้ผมต้องส่งยิ้มให้กับชายตาบอดทั้ง 2 คน อาจเป็นความรู้สึกที่มีความหมายว่าเขาเข้าใจชี้กันและกัน เขาทั้งคู่ไปกันได้ ไปกันดี ไปด้วยกันอย่างมีความสุข บางทีเราต้องรู้จักที่จะเรียนรู้และทำความเข้าใจผู้อื่น แล้วเราจะรู้สึกสนุกในการดำเนินชีวิต ศุกร์ที่ 20 สิงหาคม 2542 เช้า หลวงพ่อให้น หลวงพี่ธานนทร์มีโอกาสำบูญใหญ่ ถวายสถานที่ โดยยกที่ทำงาน ชพส. ซึ่งอยู่ฝั่งติโต้ของอาคารประชาสัมพันธ์ ให้กับหน่วยงานประชาสัมพันธ์หมดทั้งหลัง ด้วยอานิสงส์นี้ บุญส่งผลทันที
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More