การป่วยและการทำบุญ บันทึกอุปัฏฐาก หน้า 193
หน้าที่ 193 / 349

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวที่เล่าถึงผู้ป่วยมะเร็งชาวต่างชาติที่แม้จะต้องเผชิญกับความเจ็บปวด แต่ยังคงมุ่งมั่นในการทำบุญและแสดงทัศนคติเชิงบวกต่อชีวิต คนป่วยนี้ทำสมาธิเห็นหลวงพ่อชัดเจน และมีความหวังแม้ชีวิตจะมีเวลาจำกัด ทำให้ผู้คนรอบข้างเกิดความเห็นอกเห็นใจและอยากเข้าเยี่ยมชม กรณีนี้ชี้ให้เห็นว่าทุกคนจะต้องเผชิญกับความเจ็บปวด แต่เราสามารถเลือกวิธีการรับมือกับมันได้อย่างสร้างสรรค์ ที่สำคัญคือการรักษาทั้งด้านร่างกายและจิตใจที่ควรมีคู่กัน

หัวข้อประเด็น

-การทำบุญ
-มะเร็ง
-ทัศนคติเชิงบวก
-ความเจ็บปวด
-การรักษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กรมการอักษรเวช ได้ยินเสียงแก๊ก! กุ้งพุงตัวดีๆ กับเสียงปัง แล้วก็ทะยานไปข้างหน้า กุ้งบองตัวเองอยู่เหมือนกัน อะไรน! ถึงเส้นชัยแล้วไม่เหนื่อยด้วย แล้วกุ้งกับน้องนักกีฬา ว่าว่ายน้ำคนนั้น ก็ว่าหรียญทอง เหมือนกัน เสาร์ที่ 14 สิงหาคม 2542 บ่ายนี้มีคนป่วยนอนอยู่บนเตียงเขิน ขออนุญาตหมอมา จากโรงพยาบาลเขาต้องการนำปัจจัยมาถวายทำบุญกับหลวงพ่อ สาธุ! สาธุ! สาธุ! ผู้ป่วยท่านนี้เป็นด็อกเตอร์ชาวต่างชาติ ป่วยเป็นโรคมะเร็ง หมอบอกไม่รอด จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่าน ท่านทำสมาธิเห็นหลวงพ่อชัดมาก วันนี้ท่านได้มาถวายเป็นประธานรอง หน้าตาผ่องใส ดูไม่เหมือนคนป่วย พูกอะไรรู้อยู่ทุกอย่าง ปกติคนเจอคนป่วย คนเจ็บ มักจะร้องไอ้โอ่ย! โอ่ย! แต่ผู้ป่วยท่านนี้อาจเป็นคนป่วยรายแรกที่เวลาเจ็บแล้วร้องว่าสาธุ! สาธุ! สาธุ! ตลอด จนมีแต่คนอยากเข้าเยี่ยม ผมจินตนาการตามไปว่า คงเหมือนดูลีลา เวลาเจ็บกันหรือโดนฟัน เขาจะมีลีลาท่าดงาม แล้วเราก็รับรู้ถึงความเจ็บปวดมีอามณ์ร่วมที่สนุกราตรมไปด้วย รวยหรือยาจาก ทุกคนต้องป่วย แต่ป่วยแล้วเรามีวิธีการรักษาอย่างไร?
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More