การค้นหาและความสงบในพระธรรมกาย : หน้า 32/258

ที่ปัจจุบันเขาแสวงหาไปเรื่อย ๆ เพราะเจอแต่สิ่งที่ไม่ดี ไม่ดีมันก็ร่ง ถามเท่าไรก็ไม่รู้จักเต็ม ถอนเท่าไรก็ไม่รู้จัก เตียน กระหายอยูตลอดเวลา แล้วชาวโลกมักจะดับกระหาย ด้วยน้ำทะเล กระหายที ก็เติมน้ำทะเล ดื่มเท่าไรก็ไม่หาย กระหาย เพราะมันเต็ม แต่เมื่อเจอน้ำฝน เจ้าน้ำสะอาด เมื่อตั้นถึงจะดับความกระหายได้ ความเร่าร้อนในใจก็เช่น เดียวกัน ความกระหายที่ทำให้ใจของเราร่วงเป็น นิจ จะ หมดไปเมื่อเข้าถึงพระธรรมกาย ที่พระธรรมกายดีเพราะว่า ท่านเป็นของแท้ เป็นแหล่งกำเนิดแห่งความสุขที่แท้จริง ไม่มี การเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร์ แต่สิ่งภายนอกที่ชาวโลกเขาแสวงหากัน ล้วนตกอยู่ ในภูของไตรลักษณ์ จะเป็นคน เป็นสัตว์ เป็นสิ่งของ ล้วน มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เดี๋ยวก็ผึ้งไป เมื่อผึ้ง ก็เกิดความทุกข์ แล้วพักเดียวก็หายเง่า หายเง่อก็หาใหม่ ชีวิตก็ร่วงอยู่เป็นนิจ เหมือนตุ่มกันรัวอย่างนั้น ฉะนั้น การที่เราต้องมาแสวงหาพระธรรมกาย ก็ คือ ต้องการแสวงหาจุดแห่งความสมดุลในชีวิต แสวงหาความ พอดี เพราะเมื่อรู้จักพอแล้ว ชีวิตก็เต็มอิ่ม เติมเต็มเปี่ยม ไม่ ปรารถนาสิ่งใดอีกแล้ว เพราะฉะนั้นเราก็ต้องตั้งใจประกพฤติ ปฏิธรรมกันต่อไป เพื่อให้สมปรารถนาได้เข้าถึงพระ ธรรมกายภายในกันทุกคน ๑๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๙ ๓๓