การหยุดใจและวิปัสสนา สิ่งที่ต้องแสวงหา คือ พระรัตนตรัยภายใน เล่ม 2  หน้า 97
หน้าที่ 97 / 258

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการหยุดใจหรือสมะ ที่เป็นจุดเริ่มต้นของการปฏิบัติกรรมฐาน การเข้าใจว่าเมื่อใจหยุดจะเกิดนิมิตเป็นดวงใส และการปฏิบัติวิปัสสนา ซึ่งเป็นการเห็นที่แตกต่างจากการเห็นด้วยตาปกติ การเห็นในระดับต่างๆ ที่มีการเปรียบเทียบระหว่างมนุษย์ เทวดา และรูปร่างต่างๆ ของชีวิต สภาวะความรู้และการเห็นนี้ทำให้เข้าถึงความจริงได้มากขึ้น ล้วนแต่เป็นหนทางสู่การเข้าสู่จิตใจที่มีความสุขและ ความเข้าใจในธรรมชาติของชีวิต

หัวข้อประเด็น

-การหยุดใจ
-สมะ
-อนาถะ
-วิปัสสนา
-การเห็นที่แตกต่าง
-ดวงใสๆ
-อริยทรัพย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พอใจหยุดนิ่งแหละ เรียกว่า สมะ ถ้าใจยังไม่หยุด เรียกว่า อนาถะ คือ ใจงอนาถา ยังวกวนอยู่ ยังไม่มี อริยทรัพย์ ถ้าหยุดแล้วรวย เพราะฉะนั้นเลือกเอา จะใช้วิธีได้ นี้พอหยุดแล้วจะต้องมีนิสิมบังเกิดขึ้น เพราะความ สว่างมันเกิด นิมิตจะต้องเป็นดวงใสๆ จะเริ่มต้นจากอะไร ก็ได้ จะภาวนาอะไร ก็ได้ หรือจะไม่ภาวนา ก็ได้ ถ้ามันใจ ว่าไม่ฟัง พอหยุดนี้จะเข้าสู่ดวงปฐมมรรค เป็นดวงใสๆ นั่นแหละสมะ เป็นดวงใสๆ “วิปัสสนา” วิ เปล่าว วิเศษ, แจ้ง, ต่าง ปัสสนา เปล่าว เห็น วิปัสสนา คือ การเห็นที่วิเศษ ที่แจ่มแจ้ง ที่แตกต่าง เหมือนดิ่งของจากที่มีดอามากกลางแจ้ง แล้วก็แตกต่างจาก การเห็นด้วยตามนุษย์ ตา ทิพย์ของเทวดา ตารูปพรหม หรือ ตารูปพรหม คือ เห็นแตกต่างจากดวงตาที่อยู่ในภาพ ๓ ภาพ ๓ ถ้าสุฏฐภูมิของมนุษย์ ทิพย์ รูปพรหม อรูปพรหม ถ้าคุฏฐภูมิ ก็ตั้งแต่สัตว์เดรัจฉาน เปรต อสุรกาย สัตว์นรก เห็นแตกต่างกัน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More