วิธีการนำเสนอขายสินค้าโดยการตั้งจิตใจ : หน้า 130/258

หลวงพ่อเลยนำวิธีการนั้น มาแนะนำต่อ สำหรับผู้มีอาชีพค้าขาย ตั้งแต่ย่ำผมไม้เรือไป เช่น ใครขายทุเรียนก็ให้นึกเอาลูกทุเรียนนั้นที่ตัวขาย เห็นทุกวันจำเอา เอามาตั้งไว้กลางท้อง แล้วก็ทำใจหยุดนึ่ง มองให้ใสเป็นทุเรียนเพชรให้ได้ แล้วจะขายดีเป็นเท่าทีก็เดียว เพราะถ้าใจใสสมบัติใหญ่จะไหลมา และที่สำคัญจะได้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวด้วย ใครขายเงาะ ก็ให้นึกเงาะมาข้างโต๊ะในกลางท้อง ใครขายมังกร ก็เอามังกรมาตั้งกลางท้อง มองให้ใสมๆ เป็นมังกรเพชรให้ได้ ใครขายแตงโม สีมอ ส้มเขียวหวาน ก็ให้เอาสิ่งนั้นมาวางกลางท้อง ใครขายซาลาเปา ใส่เครื่อง ใส่หวาน ใส่เครื่องก็มีหยักย่นๆ ใส่หวานก็เรียบๆ หรือใครขายไม่มุก ไม่มุกกลมๆ มีดาวนวลของไม่มุก จะนึกถึงไม่มุกก็ได้ ตั้งเป็นจุดเริ่มต้นที่จะนำไปสู่การหยุดนึ่งเหมือนปอยผม นำไปสู่การหยุดนึ่ง กระทั่งเข้าสู่ดวงใส แล้วถึงพระธรรมกายในในที่สุด เพราะฉะนั้น ในกรณีที่มีดวงใสๆ หรือถึนกองพระไม่ออก หรือกำลังฟังอยู่ นึกอะไรไม่ออก ให้ตั้งเอาสิ่งที่ทำมาค้าขาย หรือสิ่งที่เราคุ้นเคยกันจนเป็นตามตั้งไว้กลางท้องอย่างนี้ไปก่อนก็ได้ เริ่มต้นจากสิ่งที่เราคุ้นก่อน