การปรารภความเพียรของพระพุทธเจ้า สิ่งที่ต้องแสวงหา คือ พระรัตนตรัยภายใน เล่ม 2  หน้า 196
หน้าที่ 196 / 258

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการปรารภความเพียรของพระพุทธเจ้า โดยนำเสนอการเปลี่ยนอธิษฐานและการฝึกฝนจิตใจในหลากหลายรูปแบบ พระพุทธเจ้าท่านยึดมั่นในการทำเพียรตลอดทั้งวันและคืน ไม่ว่าจะเห็นแสงสว่างในเวลานั้นหรือไม่ ท่านยังคงฝึกต่อไปด้วยเป้าหมายคือการเข้าถึงสุขอันเป็นอมตะ ความสำคัญของการอบรมจิตใจถือเป็นหัวข้อหลักที่พระพุทธเจ้าทรงสอนเพื่อการลดละกิเลสและทุกข์ในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-ปรารภความเพียร
-การฝึกฝนจิตใจ
-พระพุทธเจ้า
-มรรคผลนิพพาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

60 การปรารภความเพียร ของพระพุทธเจ้า หลังจากเปลี่ยนอธิษฐานเป็นยืน เป็นเดิน หรือ นอน เราก็มั่นตรึก หมุ่น็นัก หมุ่นนักเบาๆ ซ้ำแล้ว จำเล่น ที่เรียกว่า ภาวิตา พุลิลิตา ทำน้อยๆ ทำน้องๆ ทำทั้งวันทั้งคืน พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า ท่านทำความเพียรอย่างนี้ บางครั้งก็เห็นแสงสว่าง บางครั้งก็ไม่เห็น แต่ท่านก็ไม่ลดละ ความเพียร บางครั้งเห็นตลอดกลางวัน แต่กลางคืนไม่เห็น บางครั้งเห็นตลอดทั้งคืน แต่กลางวันไม่เห็น ท่านก็ฝึกฝน ต่อไปเรื่อยๆ บางครั้งก็เห็นทั้งกลางวัน เห็นทั้งกลางคืน บาง ครั้งก็เห็นชั่วแวบเดียว บางครั้งก็เห็นได้นาน ท่านหม่นฝึกฝนอบรมจิตใจของท่านไปเรื่อยๆ โดยมี มรรครผลนิพพานเป็นเป้าสร้าง เป็นเป้าหมาย หวังที่จะพัน ทุ กข์ให้เข้าถึงสุขอันเป็นอามตาให้ได้ ท่านจึงให้ความสำคัญ ต่อการฝึกฝนอบรมใจอย่างนี้ ๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๕๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More