การเข้าถึงพระธรรมกายผ่านวิธีปฏิบัติ : หน้า 61/258

เจตนาตวัฏฐิวัฏฐาน 1 และอรูป 4 หรืออะไร ก็แล้วแต่ เป็นวิธีปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายได้ทั้งสิ้น แต่ทำไมบางท่านปฏิบัติวิธีอย่างนั้นแล้วจึงไม่พบพระธรรมกาย ก็อุปดูซ้ำอีกว่่า เพราะวงใจผิดที่ การปฏิบัตินั้น ถ้าเรเริ่มจากสิณ เช่น สมมติว่า เริ่มจากสิณน้ำ กำหนดน้ำเป็นอารมณ์ พอใจหยุดดูถูกส่วนก็ได้ภาพน้ำนั้นติดอยู่ในใจเรา เป็นดวงกลมสว่าง ถ้าน้อมดวงสว่างนี้มาส่งไว้ที่ศูนย์กลางกายฐ tha 3 ซึ่งเป็นที่สติติของพระธรรมกาย ดวงที่มาส่งไว้ที่ฐานที่ 1 นั้น ถูกส่วนก็จะตกศูนย์เกิดเป็นดวงใหม่ชื่อว่า ปฐมมรรค แปลว่าหนทางเบื้องต้นที่จะถึงธรรมกายภายใน แต่ถ้าออ ดวงนั้นมาส่งไว้ข้างหน้า คือ หลับตาแล้วเห็นแต่องวงลอยอยู่ข้างหน้า นั่นไม่ใช่ที่สติติของพระธรรมกาย จึงไม่เห็นพระธรรมกาย ดวงสว่างที่ตั้งไว้ข้างหน้า จึงเป็นแค่ดวงกลมเท่านั้นเอง ไม่ใช่ดวงปฐมมรรค ที่นี้ ถ้าหากเราเริ่มต้นจากองุละ จากซากศพ เพิ่มพิจารณาไป จะด้วยวิธีการอะไร ก็แล้วแต่ เพ่งเฉย ๆ หรือแยกแยะเป็นส่วน ๆ หรือจะใช้องตสมปัญญา ความรู้จำที่ได้เรียนมาจากตำรับตำราพิจารณา จะให้เห็นเป็นอนิจจังทุกขัง อนัตตา หรือเป็นปฏกูลอะไร ก็แล้วแต่ เมื่อใจสงบหยุดนิ่งเป็นสมาธิ ภาพอสุภะนั้นจะใสเป็นแก้ว แล้วก็เปลี่ยน