ความสุขที่ไม่ต้องพึ่งพาสิ่งภายนอก สิ่งที่ต้องแสวงหา คือ พระรัตนตรัยภายใน เล่ม 2  หน้า 112
หน้าที่ 112 / 258

สรุปเนื้อหา

ในโลกนี้ ความสุขแท้จริงไม่ได้มาจากประสาทสัมผัส ไม่ต้องพึ่งพาอย่างเช่น จมูก, ตา, หู หรือ ลิ้น แต่จะมาจากการทำใจให้หยุดนิ่ง เมื่อละจากสิ่งภายนอกและมาสู่การเข้าถึงจิตบริสุทธิ์ ผู้ที่ศึกษาธรรมกายจะพบความสุขอย่างแท้จริงโดยไม่รู้สึกขัดแย้งกับการมีหรือไม่มีสิ่งที่แบ่งปัน การมีความสุขจริงๆ ต้องเริ่มจากการเข้าใจและทำความรู้จักกับใจของตัวเอง ซึ่งอาจเป็นสิ่งที่มนุษย์ส่วนใหญ่ยังไม่เข้าใจ อีกทั้งยังทำให้การแสวงหาความสุขในชีวิตประจำวันยิ่งยากขึ้น ดังนั้น การศึกษาธรรมกายจึงเปิดประตูไปสู่ความสุขที่ไม่มีประมาณ.

หัวข้อประเด็น

- สุขภาพและจิตใจ
- ความสุขภายใน
- การทำใจหยุดนิ่ง
- ธรรมกายและความสุข
- จิตบริสุทธิ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

สุขภาพไม่ต้องอาศัยจมูก ไม่ต้องอาศัยดวงตา ไม่ต้องอาศัยหู ไม่ต้องอาศัยลิ้นที่สัมรส ถ้าได้อาหารที่อร่อย ๆ ถึงจะมาช่วยปรุงแต่งลิ้นให้มีความสุขไปถึงใจอย่างนี้ ไม่ต้องอาศัยกายที่จะสัมผัสสิ่งที่นุ่มนวล ไปติดที่ระบบประสาทและกล้ามเนื้อที่ได้สัมผัส ความสุขที่ออกเหนือจากสิ่งเหล่านี้ คือ ใจหู ใจตา ใจปาก ใจทุกอย่าง และทำใจหยุดนิ่ง ๆ เมื่อจิตบริสุทธิ์ถูกส่วน ขยายเข้าไปสู่ภายใน จะเข้าสู่ความสุขไม่มีประมาณเลย มนุษย์ในโลกไม่เข้าใจเลยว่าจะมีความสุขชนิดนี้ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองถวิลหา แต่ไม่เคยสมปรารถนาสักที เพราะไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงไหน ทำอย่างไรก็ถึงตรงนี้ แต่ผู้ที่จะเข้าไปศึกษาวิชาธรรมกาย จะต้องผ่านความสุขชนิดนี้แหละ และต้องเพิ่มมากขึ้นไปเรื่อย ๆ **(๒๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕)**
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More