ธรรมะรักษา: การฝึกใจให้หยุดนิ่ง : หน้า 115/258

26 ธรรมะรักษา การฝึกใจให้หยุดนิ่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต อย่าให้มีสิ่งใดมาเป็นอุปสรรค ไม่ว่าจะเหน็ดเหนื่อยเมื่อไหร่เจ็บไข้ได้ป่วย หรืออ่อนเพลียเพียงไรดีก็ตาม ให้ลงมือยังสมาธิ กำหนดจิตไปเลยว่า เราจะหยุดนิ่งให้ได้ เมื่อเราตั้งใจแน่วแน่อย่างนี้ไม่ช้าความเหนื่อยเหนื่อยเมื่อยล้าจะหายไป เปลี่ยนมาเป็นความสุข แม้ความทุกข์มานที่เกิดจากโรคภัยไข้เจ็บก็จะล่อนไหวหายไป ยกตัวอย่าง ผู้ป่วยโรคมะเร็งท่านหนึ่ง คุณหมอบอกว่า จะมีชีวิตอยู่อีกไม่กี่เดือน ให้รำพึงรำพันเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม ผู้ป่วยฟังแล้วใจเศร้าหมอง เพราะไม่รู้ว่าตายแล้วจะไปไหน ชีวิตในสัมปราปจะเป็นอย่างไร มีความกังวลมากทุกข์ทั้งกายทั้งใจ แต่เมื่อได้ยอดกัลยาณมิตรไปแนะนำให้ฝึกสมาธิ ให้ปล่อยวางเรื่องความเจ็บป่วย อย่ากังวลเรื่องที่คุณหมอบอก