การทำสมาธิและการปล่อยวาง : หน้า 221/258

ในระดับหนึ่งแล้ว เหมือนลมที่ค่อย ๆ เคลื่อนย้ายเมฆที่บังดวงจันทร์หรือดวงอาทิตย์ไปที่ละน้อย ให้หนึ่งต่อไปอีกอย่างเบาสบาย ผ่อนคลาย ไม่คาดหวังว่าจะเห็นอะไรก็เห็นไม่เห็นก็ไม่เห็นจะเป็นไร เราทำใจหยุดนิ่งเฉย ๆ แค่นั้นเอง ยิ่งเราไม่อยากได้อะไร เราจะได้ทุกสิ่งที่ต้องการ นี่ก็เป็นเรื่องแปลก วางใจนิ่งเฉย ๆ ไม่ผูกพันกับคน สัตว์ สิ่งของ เพราะว่าคนดีดี สัตว์ดีดี สิ่งของดีดี เดี๋ยวก็พังกันไปทั้งนั้น แม้ชีวิตของเราเองก็เช่นเดียวกัน ก็ต้องไปสู่จุดสวย ๆ แต่ก่อนไปสูจุดสวย ๆ ไม่ต้องไปสู่จุดสวย ๆ แต่ก่อนจะไปสู่จุดสวย ๆ ต้องทำความสำรวจภายในให้ปรากฏ เราต้องครอบครองให้ได้ก่อน เอาไว้ในท้องไม่ได้ เอาไว้ตรงไหนก่อนก็ได้ เหมือนใมหวนเสื้อ ตอกตะปูไว้ตรงไหนก็แขวนไว้ตรงนั้นนั่นก่อน วันหลังค่อยไปตอกที่อื่น ค่อย ๆ ย้ายไป พอซื้ออุ้มมา ก็เอาเสื้อไปแขวนในตู้ ยังไม่มีตู้ ก็แขวนไว้ตรงไหนก่อนก็ได้ นี่ก็เหมือนกัน มันอยู่ในท้องไม่ได้ เอาไว้ตรงไหนก่อนก็ได้ หน้าผาก ศีรษะ หรือระหว่างดินผม ตรงนั้นก็ได้ คล้าย ๆ ตา เราจะเหลือบดูข้างบน เหมือนมองอะไรข้างบนอย่างนั้นก็ได้ ทางเดินของใจมีตั้ง ๓ ฐาน เราก็เลือกเอา แล้วเราจะมีความรู้สึกว่า การทำสมาธิเราได้ ไม่ได้อะไรก็อะไร ลูกทุกคนทำได้ สบายตรงไหนเอาตรงนั้น ไม่ต้องกลัวว่าผิดหลักวิชชา