การสอนลูกและพฤติกรรมสังคมไทย ครอบครัวอบอุ่น หน้า 64
หน้าที่ 64 / 198

สรุปเนื้อหา

บทความนี้อธิบายถึงปัญหาการจราจรติดขัดในไทยซึ่งเกิดจากการเลี้ยงลูกที่ไม่ถูกต้อง โดยเฉพาะการเข้าไปมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาระหว่างเด็ก ๆ ที่อาจต้องการช่วยกันแก้ปัญหาแต่กลับมีผู้ใหญ่เข้ามาแทรกแซง เช่นเดียวกับวิธีการแก้ปัญหาของคนญี่ปุ่นที่ปล่อยให้เด็ก ๆ เรียนรู้การแก้ไขความขัดแย้งด้วยตนเอง การประชุมในองค์กรก็เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ว่าคนไทยมักไม่สามารถแยกส่วนบุคคลจากส่วนรวมได้และการขาดวินัยในระดับชาติเป็นผลมาจากวิธีการเลี้ยงดู

หัวข้อประเด็น

-การเลี้ยงลูก
-พฤติกรรมทางสังคม
-การแก้ไขปัญหา
-วินัยในระดับชาติ
-การประชุม
-ความสัมพันธ์ระหว่างรุ่น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

“การจราจรติดขัด เกิดจากการไม่ยอมลดราวาศอกให้กันและกัน ซึ่งเกิดจากความผิดพลาดในเรื่องที่คนไทยส่วนใหญ่ ใช้วิธีเลี้ยงลูกไม่ ค่อยถูก ยกตัวอย่างง่ายๆ ถ้าลูกทะเลาะกันหรือลูกไม่ลงรอยกัน ถามว่า แม่จะห้ามไหม มีไม่กี่คนที่ไม่ห้าม ส่วนมากเขาจะห้าม แล้วตัดสินลงโทษ ซึ่งบางทีก็ตัดสินพลาดไป ในทัศนะนี้ ญี่ปุ่นไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง เขาบอกว่ายังไงเสียเด็กก็ ไม่ตีกันจนถึงตายหรอก เพราะฉะนั้น ถ้าลูกทะเลาะกัน เขาจะไม่ห้าม เขาปล่อยให้เด็กหาวิธียุติปัญหากันเอง คนโตอาจจะเกรี้ยว กราดกับน้องมากไปหน่อย แต่คนเล็กก็ต้อง มีวิธีการพูดเสียงอ่อยๆ ทำให้น่าเห็นใจ จนพี่ต้องยอม เรื่องมันก็จบ หรือถ้าพี่รังแกน้องมากเข้า น้องก็ไม่เล่นด้วย พี่ก็ต้องมาตามง้อน้อง ก็ เป็นเรื่องที่เขาจะแก้ปัญหากันเอง ไม่ใช่พ่อแม่ลงมาเล่นบทเสียเอง คนไทยไม่เป็นอย่างนั้น เรื่องก็เลยกลายเป็นว่าทุกครั้งที่คนไทย มีเรื่องทะเลาะกันต้องมีบุคคลที่สามมาห้าม ถ้าถึงขั้นจลาจล ในหลวง ต้องทรงมาไกล่เกลี่ยให้เสมอ แล้วถ้าครั้งนั้นในหลวงทรงห้ามไม่ทันแล้ว จะทําอย่างไรกัน ? นิสัยอีกอย่างของคนไทย คือความรักอิสระ คนไทยแม้ไปอยู่ ต่างประเทศ ก็รวมตัวกันไม่ได้ เมื่อมีเรื่องขึ้นมาก็ไม่รู้จะหาผู้ใหญ่ที่ไหน มาไกล่เกลี่ย ไม่มีตัวประสาน ขณะที่ชนชาติอื่นบางชาติ แม้ไปอยู่ต่าง ประเทศ เขาก็สามารถรวมตัวกันได้แน่นแฟ้น เขาไม่ต้องการให้ใครอื่น มาประสาน เขาประสานตัวของเขาเอง วินัยระดับชาติก็เป็นผลมาจากวิธี การเลี้ยงลูก ในที่ประชุม ฝรั่งเขาโต้เถียงกันแบบเอาเป็นเอาตาย พอออกจาก สิ่งที่เปุ่นกลัวมาก คือการถูกขับออกจากหมู่ คณะ ขณะที่คนไทยไม่เคยพบปัญหานี้ ญี่ปุ่นเขา เอาชีวิต เอาเลือดเอาเนื้อแลกมา เพราะเหตุนี้เขา จึงเข้มงวด และไม่ได้เพิ่งจะเข้มงวด แต่ได้ท่ากันมา หลายร้อยปีแล้ว ที่ประชุมเรื่องก็จบ ญี่ปุ่นก็เหมือนกัน แม้จะไม่ถูกกันเป็นส่วนตัว แต่ใน ที่ทำงาน เขาประชุมกันอย่างดี พอออกจากที่ประชุม ต่างคนต่างไป มัน ไม่ยอมลงให้แก่กัน แต่พอถึงเวลาเข้าที่ประชุม เรื่องส่วนรวมคือส่วนรวม ส่วนตัวคือส่วนตัว แต่คนไทยแยกอย่างนี้แยกไม่ออก นี่เกิดจากพื้นฐาน ในการอบรมลูก ยังไม่พอ เรื่องที่ชาวญี่ปุ่นกลัวมาก คือ กลัวหมู่คณะไม่ยอมรับ แต่คนไทยเฉยๆ ตัวใครตัวมัน ถามว่าญี่ปุ่นปลูกฝังอยู่นานไหม เพื่อให้คนเห็นแก่ส่วนรวม ตอบว่านานมาก ปลูกฝังกันเป็นร้อยๆ ปี แล้วระหว่างนั้นก็เอาเลือดเอา ชีวิตเป็นเครื่องสังเวยไปเยอะ เขาปลูกฝังมาตั้งแต่สมัยโชกุนปกครอง ประเทศ logo ลูก ค eam
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More