ข้อความต้นฉบับในหน้า
"ลูกรัก ในส่วนลึกๆ ของมนุษย์ทุกคน ไม่ว่าจะยากดีมีจน จะ
เป็นสามัญชน หรือกษัตริย์ ต่างก็มีคำถามค้างใจอยู่ประการหนึ่งเหมือน
กันว่าเราเกิดมาทําไมอะไรคือเป้าหมายชีวิตที่แท้จริงของชีวิต แม้แต่พ่อเอง
ก็เคยสงสัยอยู่เหมือนกัน
จุดนี้เอง ที่ทำให้พ่อหันมาศึกษาพระพุทธศาสนาอย่างจริงจัง
แล้วก็ได้รับคำตอบที่ให้เกิดความเข้าใจถูกในเรื่องโลกและชีวิตว่า
๑. คนเราตายแล้วไม่สูญ ตายแล้วยังต้องไปเกิดอีกนับชาติไม่
ถ้วน ตราบใดยังปราบกิเลสในตัวเองยังไม่หมด ก็ยังต้องเกิดต่อไป
๒. กรรมดี กรรมชั่ว แล้วมีผลแน่นอน และจะส่งผลทั้งใน
ชาตินี้และชาติหน้า ไม่หายไปไหน โดยสังเกตผลกรรมได้จาก บางคน
เกิดมาฉลาด แต่บางคนสติปัญญาไม่ดี บางคนรูปร่างหน้าตาดี แต่บาง
คนไม่ดี สิ่งเหล่านี้ มาจากผลกรรมที่เราเคยทำไว้ในอดีตเป็นตัวกำหนด
ทั้งนั้น
ต.
นรก สวรรค์มีอยู่จริง
นรกเป็นที่ลงโทษทัณฑ์ของผู้ที่ทำชั่วมามาก สวรรค์เป็นที่อยู่ของผู้
ที่ทําดีมามาก
เรารู้สึกได้จากการศึกษาเรื่องการมาเกิดของสัตว์ต่างๆ ในโลกนี้
พวกหนึ่งต้องอาศัยครรภ์ของแม่มาเกิด พวกที่สองออกมาจากไข่ พวกที่
สามเกิดจากในน้ำสกปรก มีอีกพวกหนึ่งที่เราอาจจะไม่เคยเห็น แต่เราเคย
ได้ยินมา คือพวกเทวดากับสัตว์นรก พวกนี้เกิดแล้วโตเลย ไม่ต้องอาศัย
พ่อแม่มาเกิด
คนที่ทำบุญมามากจะได้ไปเกิดเป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์ ส่วนคนที่
ทำบาปมามากจะไปเกิดเป็นสัตว์นรก ถูกทัณฑ์ทรมานจากนายนิรยบาล
ในนรก
ความเข้าใจทั้ง ๓ เรื่องนี้ พ่อได้มาจากพระพุทธศาสนา และเป็น
เรื่องที่ทำให้พ่อเกิดการพัฒนาตนเอง เกิดการยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น
และเกิดการสั่งสมบุญบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป
พ่อมุ่งหวังว่า ชาติใดชาติหนึ่งในเบื้องหน้า เมื่อพ่อมีบุญบารมีเต็ม
ส่วนแล้ว ก็จะสามารถปราบกิเลสในตัวได้หมด พ้นจากทุกข์อย่างถาวร
เข้านิพพานตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปได้ในที่สุด
เมื่อพ่อทำความเข้าใจถูกต้องถึงจุดนี้แล้วเรื่องแรกที่พ่อนึกถึงก็คือ
ทําอย่างไรพ่อจึงจะปิดนรกให้ตัวเอง ปิดนรกให้ปู่ย่าตายาย และปิด
นรกให้แม่กับลูกได้ แล้วยังคิดต่อไปอีกว่า มีทางใดบ้างที่ทําให้ทวดของ
ลูกไปสู่สุคติ
เมื่อพ่อตั้งความปรารถนาในชีวิตของตัวเองอย่างนี้แล้ว พ่อก็
สำรวจตัวเองว่า ในขณะนี้พ่อเองยังต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ ต้องเลี้ยงดูแม่
กับลูก ต้องดูแลปู่ย่าตายายของลูก จะมีแนวทางไหนที่ทำให้พ่อทำงาน
ไปได้ด้วย และก็พาทั้งครอบครัวทำบุญได้เต็มที่ด้วย พ่อก็พยายาม
ศึกษาค้นคว้าคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าต่อไปอีก แล้วก็พบว่า มี
จริงๆ พระพุทธศาสนาให้หลักการดำรงชีวิตของฆราวาส ไว้ ๔ ประการ
เรียกว่า “ฆราวาสธรรม” คือ
๑. ต้องมีสัจจะ
หลักข้อที่ ๑ นี้ได้สอนให้พ่อเป็นคนจริง เป็นคนตรง เป็นคนซื่อสัตย์
ลูกจำไว้นะ คนส่วนมากในปัจจุบันมีนิสัยชอบโกหก พูดไม่จริง พูด
เหลาะแหละ เอาตัวรอดไปวันๆ จนไม่น่าเชื่อถือ ลูกต้องไม่เป็นคนอย่าง
นั้น ต้องเป็นคนตรง และจริงต่อหน้าที่ จริงต่อการงาน ตรงต่อเวลา
จริงใจและซื่อสัตย์ต่อบุคคลอื่น และจริงต่อคุณความดีต่างๆ มีศีล ๕
เป็นต้น แล้วลูกจะไม่ถูกหวาดระแวง เป็นคนมีความน่าเชื่อถือ และจะ
look!
bet
ban