ความกตัญญูต่อพ่อแม่ : หน้า 86/198

ของพ่อแม่ที่ทุ่มเทให้ลูกมีเท่าไหร่ ก็มองไม่เห็น ไม่รู้สำนึกในพระคุณของ พ่อแม่ เข้าใจผิดว่าพ่อแม่ทำให้เขาเกิดมาแล้ว ก็มีหน้าที่ต้องเลี้ยงดูเขาให้ สุขสบายเหมือนลูกคนรวยอื่นๆ ไปจนกว่าเขาจะโต ในที่สุด ความความ ล่าบากใจต่างๆ นานา ก็ย้อนกลับมาสู่พ่อแม่เอง เรื่องเหล่านี้ หลายครอบครัวก็ได้เจอเหตุการณ์มาด้วยตัวเอง คือ ได้มีลูกบางจ่าพวกคิดน้อยอกน้อยใจว่า พ่อแม่ของตนเอง ไม่ร่ำรวย เหมือนพ่อแม่คนอื่น แล้วก็พูดจาเป็นหอกเป็นดาบ ทิ่มแทงค่อนขอด จิตใจพ่อแม่ว่า พ่อแม่ขี้เกียจทำมาหากิน ทำให้บ้านของเรายากจนบ้าง ชอบท่าตัวกระจอกงอกง่อยให้ต้องอายเพื่อนบ้าง บางคนเคี่ยวเข็ญข่มขู่ พ่อแม่จะเอาโน่นเอานี่ อาละวาดตะบึงตะบอน ทำบาปกรรมกับพ่อแม่ ไม่รู้ตัว ปัญหาเหล่านี้ไม่ได้เกิดเฉพาะในบ้านที่เศรษฐกิจไม่ค่อยดีแล้ว แม้แต่บ้านเศรษฐีก็มีปัญหาถมไม่เต็มนี้เหมือนกัน หลวงพ่อรูปหนึ่งท่านเล่าให้ฟังว่า เมื่อประมาณ ๗-๘ ปีที่แล้ว มี เศรษฐีคนหนึ่งมาจากภาคใต้ เดินหน้าแห้งเข้ามาหา มาบอกว่า “ช่วยผมที ลูกชายเกเรเหลือเกิน นอกจากเกเรแล้วยังเคี่ยวเข็ญ พ่อแม่จะเอานั่นเอานี่ พอซื้อให้ไปแล้ว ก็ไปทำเสียๆ หายๆ บางทีได้ ไม่ทันใจก็ด่าพ่อด่าแม่เข้าอีก ผมไม่รู้จะทำอย่างไรกับลูกคนนี้แล้ว” หลวงพ่อท่านก็เลยแนะนำเขาไปว่า “เนื่องจากลูกของคุณยังไม่เคยเข้าวัดปฏิบัติธรรม จะแนะนำอะไร มากก็ไม่ได้ จะบอกให้มาฟังเทศน์ หรือให้ไปนั่งสมาธิให้ใจใสแล้วไปดู เอาเองว่า พ่อแม่มีพระคุณอย่างไร จ้างก็ไม่ฟัง ก็ขนาดพ่อแม่ยังด่าเสียเลย มีหรือจะมาฟังคนอื่น ทั้งๆ ที่ลูกก่าลังฆ่าท่านพ่านวาจาเชือดเฉือน หัวใจอยู่นี่แหละ หากมีใครมาบอกว่าลูกของท่าน ไม่ดี ท่านเป็นต้องออกรับป้องกันเต็มที่ว่าลูกฉัน ดีวันยันค่ “เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ก่อนที่พวกคุณจะกลับภาคใต้คราวนี้ขอให้ ชวนลูกชายตัวแสบไปสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ปากเกร็ดเมืองนนท์สักครั้ง จะอ้างว่าอย่างไรก็ตามใจ ให้เขาได้ไปให้ทานเด็กกำพร้าที่นั่นสักมื้อ แล้ว เขาจะเห็นเอง บางทีบุญจะช่วยให้เขาได้คิด แล้วอะไรๆ จะดีขึ้นเอง” “ทำไมหลวงพ่อจึงแนะนำให้เขาไปที่นั่น เหตุผลก็คือ อยากให้ ลูกชายของเขา ได้ไปเห็นคนที่ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่บ้าง ว่าเป็นอย่างไร ทารุณ จิตใจขนาดไหน เพื่อว่าจะได้ข้อคิดอะไรหลายๆ อย่าง แล้วจะหันกลับ มารักพ่อรักแม่สุดหัวใจ ก็เพราะได้ไปเห็นเด็กพวกนี้เอง “จำได้ว่าตอนนั้นเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้าย มีอยู่วันหนึ่งพรรค พวกชวนไปเลี้ยงเด็กกำพร้าที่บ้านปากเกร็ด ที่นั่นมีเด็กอยู่ประมาณ ๒๐๐- ๓๐๐ คน มีพี่เลี้ยงดูแลเด็กสัก ๒๐ คน เฉลี่ยพี่เลี้ยงคนหนึ่งก็เลี้ยงเด็ก S ค adri