การสร้างความประเสริฐในชีวิต : หน้า 165/198

ให้เข้าบ้าน ต. ความหลง คือ ภาวะ ใจมืดมิดด้วยปัญญา มองเห็นผิดเป็น ถูก เห็นถูกเป็นผิด เห็นดีเป็นชั่ว เห็นชั่วเป็นดี ทำให้คิดผิด พูดผิด ทำผิด เช่น ผู้ใหญ่คนไหน ลำเอียง ขี้อิจฉาตาร้อน ชอบนินทาชาวบ้าน ลูก หลานก็ไม่อยากเข้าใกล้ หรือถ้าเด็กคนไหน ชอบดมกาว ชอบเสพยาเสพ ติด ผู้ใหญ่ก็ไม่อยากให้เข้าบ้าน ความไม่ดีทั้ง ๓ อย่างนี้ คอยปิดกั้นความดีอยู่ ยิ่งถูกปิดกั้นมาก เท่าไหร่ ความประเสริฐก็น้อยลงไปเท่านั้น ใครพบก็ไม่อยากเข้าใกล้ เจ็บ ป่วยก็ไม่มีใครอยากดูแล ตรงกันข้าม ถ้าใครที่เคยเห็นแก่ตัวมากเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ได้ พยายาม ขจัดทิ้งออกไปแล้ว ใครที่เคยเจ้าโทสะฉุนเฉียวมากเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ได้พยายาม ขจัดทิ้งออกไปแล้ว ใครที่เคยอิจฉาตาร้อนมากเท่าไหร่ มาบัดนี้ได้คิดว่าอิจฉาเขาก็ไม่ ได้ทำให้เราดีขึ้นแต่อย่างใด ก็เลิกอิจฉาได้แล้ว คนที่พยายามกำจัดความชั่วออกจากใจอย่างนี้ ไม่นานนักความ คิดที่ดี คำพูดที่ดี การกระทำที่ดีก็จะถูกสะสมในตัวไว้มาก นิสัยดีๆ ก็จะ เกิดขึ้นมา และกลายเป็นความประเสริฐขึ้นในตัวมากมาย ความประเสริฐของคนเราไม่จำเพาะเจาะจงว่าต้องเป็นผู้ใหญ่เท่านั้น แม้เป็นเด็กก็มีความประเสริฐได้ คนหนุ่มคนสาวก็มีความประเสริฐได้ เช่นกัน ขอเพียงแค่ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองอย่างจริงจัง วิธีสร้างความประเสริฐให้เกิดขึ้นในตัว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้วิธีสร้างความประเสริฐให้เกิดขึ้นใน วด้วยการขจัดความโลภ ความโกรธ ความหลง ไว้ในค่าสอนเรื่อง บุญ กิริยวัตถุ ๓ เรียบร้อยแล้ว นั่นคือ ค. ขจัดความโลภด้วยการให้ทานอย่างสม่ำเสมอ ปูย่าตาทวดของเราสมัยก่อน ท่านตื่นนอนขึ้นมาแต่เช้ามืด แล้วก็ เรียกลูกหลานให้เตรียมข้าวของใส่บาตรให้ท่าน สมาชิกทั้งบ้านก็ต้องลุก มาช่วยกัน แล้วท่านก็เป็นคนนำลูกหลานทุกคนในบ้านมาใส่บาตรพระ ภิกษุตั้งแต่เช้าตรู่อย่างพร้อมหน้าพร้อมตา นอกจากนี้ หลังจากใส่บาตรพระเสร็จแล้ว ปู่ย่าตาทวดก็จะนำลูก หลานกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้แก่บรรพชนผู้ล่วงลับ เท่ากับเป็นการ ปลูกความกตัญญูให้แก่ลูกหลานไปในตัว แล้วก็เป็นการฝึกใจให้อ่อน โยนคุ้นกับความเมตตาอีกด้วย ส่วนบ้านใดที่อยู่ไกลวัด ตอนเช้าพระภิกษุไม่เดินผ่านหน้าบ้าน ท่านก็จะใช้ให้ลูกหลานเตรียมข้าวของเช่นกัน แล้วท่านก็เดินทางไปถวาย ถึงวัดด้วยตัวเอง ถ้าท่านไปเองไม่ไหวเพราะสังขารไม่เอื้ออำนวย ท่านก็ จะส่งตัวแทนไปถวายที่วัด โดยที่ก่อนจะไปถวาย ท่านก็จะเรียกทุกคน มาอธิษฐานจิตร่วมกัน แล้วค่อยส่งตัวแทนน่าอาหารไปถวายพระที่วัด ซึ่งจะมีการหมุนเวียนกันไป เหตุผลที่ท่านปลุกให้ทุกคนในบ้านลุกขึ้นมาใส่บาตร ก็เพราะท่าน ต้องการให้ลูกหลานทุกคนคุ้นเคยกับการให้ทานเมื่อตื่นนอนขึ้นมาแต่เช้า แล้ว อย่าปล่อยให้ใจขุ่นมัว อย่าคิดโลภอยากได้ของใคร แต่ให้รีบลงมือ ทำความดีอย่างแรกของวันนั้นทันที เพราะชีวิตเป็นของไม่แน่นอน ทุก คนในครอบครัวจึงได้เริ่มต้นวันใหม่ด้วยจิตใจที่ผ่องใส ไม่ขุ่นมัว และมี แต่ใจคิดสนับสนุนให้ผู้อื่นทำความดีให้มากยิ่งขึ้นไปโดยเริ่มจากการตักข้าว ใส่บาตรพระ ค mad