การสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อื่น : หน้า 81/198

๒. ปิยวาจา คือ ให้คำพูดที่ไพเราะ และพูดด้วยความจริงใจ ๓. อัตถจริยา คือ ประพฤติตนให้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น เช่น ให้ ความช่วยเหลือในการงานที่เราพอจะแบ่งเบามาได้ ๔. สมานัตตตา คือ ให้ความเป็นกันเอง เสมอต้นเสมอปลาย ถ้าคุณพ่อคุณแม่ทา ๔ อย่างนี้ได้ ก็จะมีแววเป็นบัณฑิต มีแววเป็น บุคคลที่ควรแก่การนับถือ ถึงไม่ยกย่องบูชา ก็ทำให้เขาเกรงใจ พอมี อะไรกระทบกระทั่งกัน เราค่อยไปเตือน ไปแก้ไข ส่วนจะแก้ไขอย่างไรนั้น เราก็ย่อมดูตามสถานการณ์ เป็นเรื่องๆ ไป บางทีอาจจะปรึกษาหารือ ร่วมกันแก้ไขได้ ๒) คนที่จะสามารถตักเตือนความประพฤติคนอื่นได้ต้องรักษา ศีลให้ดี อย่างน้อยศีลทั้ง ๕ ข้อของเขาต้องครบ เมื่อศีลดี กิริยามารยาท และวินัยเราดีแล้ว จึงจะมีสิทธิ์เข้าไปแก้ไขสถานการณ์ได้ ถ้าคุณพ่อคุณ แม่ยังไม่สามารถทําตนให้มีแววเป็นคนมีศีลธรรมได้ อย่าเพิ่งไปเตือนใคร เดี๋ยวจะเจ็บตัวเจ็บใจกลับมา น้ำใจต่อส่วนรวม วิธีครองใจคน หรือวิธีทำให้คนเกรงใจมีหลายวิธีเหลือเกิน แต่วิธี ที่ได้ผลมากที่สุด คือ การให้ เมื่อให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจแล้ว เขาจะทั้งรัก ทั้งเกรงใจทีเดียว ขอยกตัวอย่างวิธีที่เคยใช้ได้ผลมาแล้ว เป็นวิธีให้อย่างง่ายๆ คือ เช้าขึ้นมาก็คว้าไม้กวาดมาอันหนึ่ง เดินกวาดซอยเข้าบ้าน ตั้งแต่หัวซอย จรดท้ายซอยเลย วันไหนอยู่บ้านต้องกวาดทุกวัน ถ้าไม่อยู่ก็แล้วไป แต่ อย่างน้อย ๗ วัน ต้องกวาดที ด้วยวิธีนี้เอง ทำให้กับคนแถวนั้นรู้จักกัน ตลอดชอย ถึงจะยังไม่รัก แต่ก็ไม่เกลียดการให้แบบนี้เรียกว่า ให้กำลังกาย โบราณมีวิธีให้มากมาย มีวิธีหนึ่งที่ทำกันเกือบทุกบ้าน แต่เดี๋ยวนี้ ไม่ค่อยได้เห็นแล้ว คือคนโบราณตามหน้าบ้านท่านจะมีโอ่งน้ำตั้งไว้ แล้ว มีขันน้ำ หรือมีถ้วยวางไว้ข้างๆ ใครกระหายน้ำ ผ่านมาก็ได้ดื่มกิน โอ่ง ธรรมดาๆ ใบนั้น ก็กลายเป็นโอ่งศักดิ์สิทธิ์ ได้สิ่งที่มีค่ามากกว่าน้ำธรรมดา คือน้ำใจไมตรี ดังนั้น หากคุณพ่อคุณแม่นำหน้าด้วยการให้ และประพฤติตนอยู่ ในศีลและมารยาทเช่นนี้แล้วในที่สุดลูกของเราก็จะได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี และเราก็ไม่ต้องย้ายบ้านหนีไปไหนอีกด้วย logo! alpha Jean e