การสร้างความสามัคคีในครอบครัวผ่านมื้ออาหาร : หน้า 75/198

อีกด้วย เพราะเขาไม่ใช่คนช่างประจบ ก็ทำให้เขาเป็นโรคน้อยใจคนในบ้าน มีช่องทางก็จะหนีออกจากบ้านทันที จุดเริ่มต้นความแตกแยกที่อาจมองเป็นเรื่องเล็กในบ้าน ก็คือ เรื่องกินข้าวไม่พร้อมกัน เพราะเป็นความไม่ยุติธรรมที่เกิดขึ้นบาดตา บาดใจกันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันสะสมเข้าไปในใจลูกโดยที่พ่อแม่ไม่ทันรู้ตัวและ โดยมากเรื่องนี้จะเกิดกับครอบครัวที่กำลังสร้างเนื้อสร้างตัวต่างคนต่างยุ่ง พ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลามาใส่ใจกัน เลยไม่ทันรู้ว่าคนอื่นๆ ในบ้านผิดสังเกต อะไรบ้าง เพราะฉะนั้น ถ้าบ้านไหนกินข้าวไม่พร้อมกัน ก็เป็นการส่ง สัญญาณให้รู้ว่า บ้านนั้นกำลังจะแตกแยกแล้ว ประโยชน์ของการกินอาหารพร้อมหน้ากันทุกวันคือ ถ้าใครในบ้าน มีปัญหาอะไรจะได้พูดกัน ไม่ต้องติดค้างอยู่ในใจ มีอะไรจะแนะนำสั่ง สอนกัน ก็ใช้เวลาว่างช่วงนี้แหละเหมาะที่สุด เพราะท้องอิ่ม อารมณ์ดี ยิ่งกว่านั้นยังเป็นโอกาสให้ลูกๆ ได้ถ่ายทอดนิสัยที่ดีไปจากพ่อแม่ โดย การเลียนแบบกิริยามารยาทในการกินอยู่ไปโดยอัตโนมัติ ในสมัยโบราณ ปู่ย่าตายายของเราถือกันมากว่า อย่างน้อยที่สุดใน ๑ วัน พ่อแม่ลูกควรจะต้องมากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน ๑ มื้อ สําหรับมื้อเช้านั้นอาจทําได้ยาก เพราะต่างคนต่างต้องรีบไปทำงาน หรือรีบไปเรียน ส่วนตอนกลางวันต่างคนก็กินกันที่โรงเรียน หรือในที่ทำงาน แต่สําหรับมื้อเย็นนั้นขอให้เป็นเวลานัดพร้อมหน้าพร้อมตากันให้ได้ เพราะถ้าพลาดจากเวลาอาหารเย็นแล้วต่างคนต่างก็มีเรื่องส่วนตัวจะต้องท่า บางคนจะทำการบ้าน บางคนจะดูทีวี ถ้าไม่มีเวลาอบรมพบปะ ทําความเข้าใจกันในช่วงกินชาวมื้อเย็นดีไม่ดีจะทะเลาะกันหน้าทีวีนั่นแหละ เพราะชอบรายการไม่เหมือนกัน บางบ้านแก้ปัญหาโดยซื้อโทรทัศน์แจกกันดูให้ครบคนละเครื่องเลย พอตกเย็น ต่างคนต่างกิน ต่างคนปิดประตูเข้าห้อง ดูทีวีในห้องตัวเอง ตกลงวันหนึ่งๆ เลยไม่ต้องได้คุยกัน ต่างคนต่างไป ไม่มีความอบอุ่น นอกจากเรื่องการกินข้าวไม่พร้อมหน้ากันแล้วยังมีอีกตัวอย่าง หนึ่งที่เห็นบ่อยๆ และมักจะกลายเป็นจุดเริ่มต้นให้ครอบครัวเกิดความ ระหองระแหงโดยไม่รู้ตัว นั่นก็คือ คู่สามีภรรยาสมัยนี้ มักมีเรื่องทะเลาะ เบาะแว้งอยู่เรื่อยๆ โดยเฉพาะเรื่องการเตรียมข้าวปลาอาหาร ถ้าเอาแต่ ซื้อกับข้าวใส่ถุงพลาสติก ต่างคนต่างกินตาจ้องเป่งอยู่กับละครทีวี แล้วก็ เห็นพระเอก นางเอกดีกว่าสามีหรือภรรยาของเรา ก็เตรียมรับ สถานการณ์บ้านแตกได้ในไม่ช้าก็เร็ว อีกตัวอย่างก็คือสามีและภรรยาก็ต้องสังเกตตนเองว่า ถึงคราว นัดพบประชุมญาติฝ่ายเขา เราไปร่วมด้วยหรือเปล่า ไม่ใช่ปล่อยเขาไป เยี่ยมพ่อเยี่ยมแม่ตามลำพังก็เตรียมรับสถานการณ์บ้านแตกได้อีกเช่นกัน เรื่องการทำอะไรพร้อมหน้าพร้อมตากันในครอบครัวเป็นเรื่องใหญ่ และเป็นสิ่งที่จะสร้างความอบอุ่นสามัคคีให้แก่ครอบครัว อย่าคิดว่าไม่มี อะไร เพราะหลายครอบครัวก็พังกันด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ สรุป การสร้างความสามัคคีในครอบครัว ทำได้ง่ายๆ คือในหนึ่งวันควร จะต้องมีกิจกรรมหนึ่งอย่าง ที่คนทั้งบ้านจะต้องมาท่าพร้อมหน้าพร้อม ตากัน และที่ดีที่สุด ก็คือ การกินข้าวพร้อมกัน หรืออย่างน้อยที่สุด เมื่อ ใครในบ้านมีเรื่องอะไร ก็มาจับเข่าคุยกันปรึกษากัน โดยเอาหลักธรรมเป็น ตัวตั้ง แล้วก็ใช้เหตุใช้ผลพูดคุยกันถึงแง่มุมต่างๆ ที่เป็นคุณและเป็นโทษ การพร้อมเพรียงกันเช่นนี้ ก็จะนำความอบอุ่นและความสามัคคีมาสู่ ครอบครัวแบบง่ายๆ โดยไม่ยากเย็น long! ค land ความสนับ