การอธิบายลิ้วร่วงและหลักกรรม : หน้า 52/115

ประโยค - อธิบายลิ้วร่วง อธิบาย - หน้า 51 หมาย และ สิทธิและ ก็เป็นผู้ที่ทำด้วยตนเองในกิริยา คือ สิทธิค์ สิปป์ (ซึ่งศิลปะ) เป็นกรรม คือ เป็นสิ่งที่ถูกสอนศึกษา แต่ตัวกรรมไม่ สูบนเป็นสิ่งสำคัญในบทนี้ เพราะกรรมกำพึ่งที่เป็นกรรมไม่มีกรรม คืออ ใช้ในวานนี้ เมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่จึงเป็นต้องมีได้ ในมอรียกศัพท์ เป็นอังครรม เพราะว่านี้ ใช้กรรมศัพท์ที่เป็นอังคมกรรม และ สังกรรมกฤตได้ทั้ง 2 ชนิด. หลักสำคัญที่คู่กะพอคงสังเกตในจาก นี้มีอยู่ 3 อย่าง คือ กัตตา ผู้นำ ซึ่งเป็นตัวประธาน ต้องประกอบ ด้วยปฐมวัตติ 1. กฤติ ผู้ง หรือ สิ่งที่ถูก must ประกอบด้วย ทุกวัตติ 1. กฤติ อกร ที่ทำ ต้องประกอบด้วยปัจจัยทั้ง 10 ตัว ตัวใดตัวหนึ่งดังที่กล่าวมาแล้ว อ. องค์ สำหรับธรรทที่ไม่มีกรรม ก็มีตัวสำคัญอยู่ 2 อย่าง คือ กัตตา และ กฤติ เท่านั้น เช่น อ. ว่า พุทธ ชน อิทธิ สนุปติ สุนท ท. มาก ประชุมกันแล้วในที่นี้ ในประโยค นี้ ชนา เป็น กัตตา เพราะเป็นผู้ทำในประโยค สนุปติ สุนท เป็น กฤติ เพราะบงคนเองว่าเป็นกฤติของ ชนา ส่วน กรรม หมู่ไม่ เพราะ สนุนปติ สุนท เป็นกรรมูมิในกิริยา 2. กรรมมาจาก กิริยศัพท์ใดกล่าว ผู้ หรือ สิ่งที่ถูกเข้า ทำ คือ ยก ผู้ หรือสิ่งที่ ถูกทำขึ้นเป็นประธานในประโยค แสดงว่า ตัวที่เป็นประธานใน ประโยคถูกทำหา มีได้เอง และกฤติที่คู่มากับก็เป็นของ ผู้ หรือ สิ่งที่ถูกทำหน้า กิริยศัพท์นั้นเป็นกรรมมาจาก กิริยศัพท์ในวาจนี้