การศึกษาเกี่ยวกับลำไส้เวรกิร อามาดา : หน้า 61/115

ประโยค - อธิบายลำไส้เวรกิร อามาดา - หน้าที่ 60 ตามธรรมาคงปัจจุบันนี้ เมืองแล้วมีอำนาจดังนี้คือ :- ถ้าพญัญชนะ หน้าซาตูเป็นรฺสะ คือ เป็น อ, อิ, อุ, ไม่มีพญัญชนะสังโยคคือด้วย สะกด อ ต้องที่มะเป็น อ. อิ, อิ, อิOtherเป็น อิ หรือวีรเป็น โอ, แต่ถ้าเป็นมะอยู่แล้ว ก็ลงไว้ตามเดิมไม่ เปลี่ยนแปลง พิจารณาดูตามที่ได้อธิบไว้แล้วในหมวด จร. ธาตู อึ่ง พิจารณาไว้เป็นพิเศษอีกว่า ณ ปัจจัย หรือปัจจัยทีเนื่อง ด้วย ณ ที่ทุกแห่ง มีรฺสิงและเปลี่ยนแปลงท่านเดียวกันเสมอ ไป แต่มีวิเวย์อยู่ ๓ ตัวเท่านั้น คือ อู, อุ, อู, สน, เพราะปัจจัย ๓ ตัวนี้ คงไว้ไม่ลบ และไม่น่าจะทำอะไรแก่พญัญชนะธาตุ เหมือน ณ ปัจจัย และปัจจัยที่เนื่องด้วย ณ ตัวอื่น ๆ จะเปลี่ยนแปลง บ้าง ก็เป็นการเปลี่ยนแปลงตัวเองเท่านั้น มีได้เปลี่ยนแปลงสะของ พญัญชนะธาตุให้เป็นอย่างอื่น ปัจจัยในมุมมวล ย เมื่อทดลองประกอบกับธาตุตแล้ว โดยมากก ค ไว้ ถ้าหากไว้ เช่นนั้น ต้องลง อิ อามบ้างหน้า ยืกด้วย อู. ปัจจด คหยด ถากไว้ไม่ลง อาคม ต้องซ้อน อุเช่น สุขด. หนัง บางคราว แปลงกับพญัญชนะที่สุดธาตุเป็นพญัญชนะนั้นๆ คือความแต่พญัญชนะ ที่สุดธาตูจะเป็นพญัญชนะอะไร ก็แปลเป็นพญัญชนะตัวนั้นเพิ่มเข้ามา เป็นตัวสะกดอีกตัวหนึ่ง อู, ปจฺจ, จุจฺจิ, วิจฺฉติ. ถ้าพญัญชนะที่สุด ธาตุใช้เป็นตัวสะกดไม่ได้ ก็ให้แปลเป็นพญัญชนะที่เป็นตัวสะกดได้ใน วรรณเดียวกัน อ. ลผฺภี, อุฬฺภีต. วิธีเปลี่ยนเช่นนี้เหมือนกันกับ ย