ประโคม - อธิบายมาลัยไว้อากรณ์ : หน้า 76/115

ประโคม - อธิบายมาลัยไว้อากรณ์ อำเภา - หน้าที่ 75 รัสสะ อี เป็น อิง อ อาม หน้าชาด และ ส อาม. อีรวาสต ย่อมให้ผู้นับ-รับ-อรัญ อธิ บทหน้า วุฒิ ฯชาต ในความอยู่ เน ปัจจัย (เหตุรำคาญจาก) ติวิติ ลบ ณ เสียง ทีจะตัน ฯจู เพราะปัจจัยเนื่องด้วย ณ. อนุตรรษา หายไปแล้ว อนุตร (ระหว่าง) บทหน้า ฯชาต ในความทรงไว้ อิ ปัจจัย อี วิวัตติ รัสสะ อี เป็น อิ. อนุวดี ย่อมไปตาม อน บทหน้า อนุ ฏฐฺ ฯในความไป อ ปัจจัย ดี วิวัตติ แปลง อูแห่ง อนุ เป็น อว แล้วแปลง อิ ฏฐฺ เป็น อ. อนุพนธ์ คิดความแล้ว อนุ บทหน้า พนฺฤ ฏฺ ฯในความผูก อ ปัจจัย อิวัตติ รัสสะ อี เป็น อิ. อนุโภติ ย่อมเสวย อนุ บทหน้า ภู ฏฐฺ ฯในความมิ่ง-เป็น อ ปัจจัย ดี วิวัตติ พฤกษิ อุโมงแห่ง ภู ฏฐฺ เป็น โอ. อนุโมทติ ย่อมขึ้นชม อนุ บทหน้า มู ฏฐฺ ฯในความมันส์гінฺ ดี วิวัตติ พฤกษิ อุมมุ เป็น โอ. อนุญชติ ย่อมตามประกอบเนื่อง ๆ อนุ บทหน้า ยุ ฏฐฺ ฯในความประกอบ อปัชนี ดี วิวัตติ ลบ วิที่เสรฺตา แล้วแปลงเป็น ณ. อนุรชชติ ย่อมยินดี อนุ บทหน้า ธี ฏฐฺ ฯในความยินดี-รักใคร่ ย ปัจจัย ดี วิวัตติ ลบ อี ที่สุดฒา แล้วแปลง ย