การประพฤติและการใช้ภาษาศาสตร์ในคำอุปมา : หน้า 70/115

ประ โยค - อธิบายคำว่า "ประพฤติ" และบางคำที่ต่อคำว่า "เพียงดัง" ซึ่งเป็นคำถามมาเพิ่มเข้ามาอีก หลักที่จะส่งเสริมในที่นี้มีอยู่ดังนี้:- ก. นามศัพท์ที่เป็นตัวตั้งให้ประกอบนั้นเป็นนามนาม ต้องเติมคำอุปมาเข้ามาด้วย เช่น อ. ปภพาติติ ย่อม ประพฤติ ให้เป็นเพียงดัง ภูเขา, ปฐพีติติ ย่อม ประพฤติ ให้เป็น เพียงดัง บุษร เป็นดังนั้น. ข. ถ้านามศัพท์ที่เป็นตัวตั้งให้ประกอบนั้นเป็นคุณนาม หรือกิริยานาม ไม่ต้องเติมคำอุปมาเข้ามา เช่น อ. จิราชิต ประพฤติ ชอญ, ทุกขิย ย่อม ประพฤติ เป็นทุกข์ เป็นดังนั้น. ปัจจัยที่ใช้ให้น้อย มีปัจจัยที่ปรากฏอยู่ในลูกคำาจารย์ ซึ่งไม่สูญไปใช้ในปกรณีที่หลายอีก ๘ ตัว ออ, อาร, อา, อิ, อุ, อุณา, ปุป, อิร. และปัจจัยเหล่านี้ ท่านมิเคยกล่าวไว้ในบทสรุปอยากรณี โดยเหตุที่มักใช้น้อยที่สุด แต่ก็ทราบไว้ เพื่อเป็นเครื่องระดับความรู้ จะได้มาบรรจง พร้อมทั้ง อ. ดั่งต่อไปนี้:- ออ, เป็นปัจจัยนอกหมวดธาตุ ฤ, โชตลี ย่อมร่งเรื่อง อาร, " " สนุการติ ย่อมข้าง ออ, " " อุปกามลติ ย่อมก้าวไป อิ, เป็นปัจจัยสำหรับหมวด รุษ " รุษติ ย่อมกัน-ปิด อี, " " " " รุนีติ " "