การเข้าถึงอารมณ์ในปรัชญา : หน้า 115/115

ประโยค - อธิบายวลีไว้อารณ์ อาจยก - หน้าที่ 114 ห ญ า ญาณิติ ย่อมเชื่อคลื่น-เบี่ยงเบน หนู ธาติ ในความเบี่ยงเบน ยิ้มปัญชิต ตี วิวิติติ แปลย กับ นู ที่สุดธรรม เป็น ญาณ. หนูฏ ย่อมเบี่ยงเบี่ยน-ฆ่า หนู ธาติ ในความฆ่า-เบี่ยงเบี่ยน- กำจัด-กระทบ อ ปัจฉย ตี วิวิตติ. หรติ ย่อมนำไป หร ธาติ ในความนำไป อ ปัจฉย ตี วิวิตติ. รยายติ ย่อมสะอาด นาหร ธาติ อ ปัจฉย ตี วิวิตติ พุทธา เอ ที่เรา เป็น อย. หลสดี ย่อมหัวเราะ หสุ ธาติ ในความร่าเริง อ ปัจฉย ตี วิวิตติ hi สติ ย่อมเบี่ยงเบี่ยน หิส ธาติ ในความเบี่ยงเบี่ยน-ทำร้าย อ ปัจฉย ตี วิวิตติ ลงนิดคิดอามพักที่เป็น ที่ลบ อ ที่ สี. ทิพทติ ย่อมเย้ยหยัน-ดูหมิ่น ทิพ ธาติ ในความน่าเกลียด เหน ปัจฉย (กัตวาว่า) ตี วิวิตติ. คำทนี้ใช้ในอรรถแห่งมามาวาดก็ได้ เช่น อ. กฤษุโร ทนตส ชาญ (อันนา) ย่อมมา ในพระจาง ก ตี วิวิตติ สถึ อุณหา ปฏิหนูติ แด Hans ราย ลาและแคด อันกล้า (ซึ่งเกิดขึ้นแล้ว อันวิการ) ย่อมกำจัดเสียได้ ซึ่งเมียน ร้อน. นี่เฉพาะเอก ส่วนพฝ.คงตามรูปแบบเช่น อ. หนูติ โกฎา ทุมม์ โกฎะ ท, ย่อมมา ซึ่งคน มีปัญญามาก.