การเข้าใจภาวจากและเหตุคัตวากในไวยากรณ์ไทย : หน้า 54/115

ปรโยค - อธิบายลำไวยากรณ์ อำนาจ - หนี้ที่ 53 ๓. ภาวจาก กิริยาผกใด กล่าวเพียงความมีความเป็นนั่น ไม่กล่าว ก็ตาด และ กรรม คือ ไม่ถูกผู้นำหรือสิ่งที่ถูกนำขึ้นเป็นประธาน ในปรโยค กิริยาผกนั้นเป็นภาวจาก กิริยาผกในวรรคนี้ใช้ ประกอบด้วย ๓ ปัจจัย เหมือนกามวาจา ต่างแต่ไม่มี อีคาม เท่านั้น และใช้ เต วิภัคติ ฝ่ายอัตตโนบาย ปรเมนบูร เอกจนะ อย่าง เดียวเท่านั้น ส่วนตัว ก็ตตา จะใช้เป็นพวกนะ และ บุรุษอื่น ๆ ก็ได้ ไม่จำกัด เช่น อุ. วาเดน ภูเร อันเขานี้อยู่. เดน เป็น กัดตา ใน ภาวะ, ภูเจ เป็นวาจาจาก เพราะประกอบด้วย ๓ ปัจจัย เต วิภัคติ ฝ่ายอัตตโนบาย ปรเมนบูร เอกจนะ. หลักสำคัญที่ศึกษาอ พิงสังเกตในวรรคนี้ ๒ คือ กมตตา ผู้ว่่า ๓ กิริยา ๓. กัดตา ต้องเป็น ติยาวัดติเท่านั้น ส่วน จวนจะ จะเป็นเอก. หรือ พูด ก็ใช้ได้ ทั้ง ๒ ประการ กิริยาต้องประกอบด้วย ๓ ปัจจัย เต วิภัคติ เอกจนะ และธาตุที่จะพึงใช้ประกอบเป็นกรรมในวาจนี้ นิยมใช้ เฉพาะ อณุกรรมตุเท่านั้น สังกษมารหาใช้ไม่ได้. ๔. เหตุคัตวาก กิริยาผกใด กล่าวถึงผู้ที่ใช้ให้คนอื่นทำ สิ เป็นผู้ใช้เป็นตัว ประธานในปรโยค แสดงว่าตัวประธานของกิริยาซึ่งเป็นตัวคุมพากย์ ในปรโยคั้น มีได้เองมือทำเอง เป็นแต่งคับให้ผู้อื่นทำ และกิริยา ก็เป็นของผู้ใช้ั่น น าเป็นกิริยาของผู้ใช้ หรือสิ่งที่ถูกผู้ใช้ทำไม่