การสร้างคนในยุคกลางพุทธกาล ความรู้ประมาณ รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา หน้า 63
หน้าที่ 63 / 188

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงความสำคัญของการปฏิบัติอริยมรรคมีองค์ ๘ ในชีวิตประจำวัน และบทบาทของพระอุปัชฌาย์และพระอาจารย์ในการอบรมศิษย์ในยุคกลางพุทธกาล โดยพระองค์ทรงกำหนดกิจวัตรประจำวันที่ช่วยเสริมสร้างนิสัยดีให้แก่ศิษย์และรักษาหลักการทำดีมีคุณธรรมโดยมุ่งเน้นการอบรมด้านนิสัย และการใช้ชีวิตที่มีความรับผิดชอบในสังคม

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติอริยมรรค
-บทบาทของพระอุปัชฌาย์
-การอบรมศิษย์
-นิสัย ๔
-อปัณณกธรรม
-กิจวัตรประจำวันในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

www.kalyanamitra.org ไม่มีถอนถอย และการที่ใจจะหยุดนิ่งอยู่ในศูนย์กลางกายได้นั้น ก็ต้องปฏิบัติอริยมรรคมีองค์ ๘ ในชีวิตประจำวันอย่างครบถ้วน และต่อเนื่องในทุกอิริยาบถ ตลอดวันและตลอดคืน ที่เรียกว่า อปัณณกธรรม นั่นเอง ๒. การสร้างคนในยุคกลางพุทธกาล ในช่วงเวลาที่ยังไม่มีการบัญญัติพระวินัยนั้น พระสัมมา สัมพุทธเจ้าได้ทรงก้าหนดให้พระอุปัชฌาย์และพระอาจารย์ท่า หน้าที่เป็นผู้ฝึกนิสสัย ๔ และอปัณณกธรรม ๓ ให้แก่ศิษย์โดย ทรงกำหนดไว้ใน อุปัชฌายวัตร และ อาจาริยวัตร” ซึ่งเป็น กิจวัตรประจำวันต่างๆ ที่แฝงไว้ด้วยหน้าที่ ๒ ประการ คือ ๑) เป็นต้นแบบความประพฤติที่ดีงามและความรับ ผิดชอบส่วนรวมของสงฆ์ให้กับพระลูกศิษย์ ๒) เป็นอาจารย์อบรมสั่งสอนให้พระลูกศิษย์รู้จักการ ดำรงชีวิตด้วยนิสัย ๔ รวมทั้งการสำรวมอินทรีย์ การรู้ ประมาณในโภชนาหาร และการหมั่นบำเพ็ญเพียรภาวนา โดยพระองค์ทรงกำหนดงานต่างๆ ไว้ในกิจวัตรประจำวัน ตั้งแต่ตื่นนอนก่อนรุ่งสางจนกระทั่งเข้านอนในตอนดึก อีกทั้งยัง กำหนดการงานในแต่ละช่วงชีวิตไว้อย่างละเอียดลออ เช่น ใน ยามเจ็บไข้ได้ป่วย หากพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์ หรือพระลูก ต้นเหตุอุปัชฌายวัตร, วิ.ม. ๖/๒๗/๑๓๖ (มมร.) ๒ อาจารย์และอันเตวาสิก, วิ.ม. ๖/๙๒/๑๗๔ (มมร.) ความรู้ประมาณ C รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา พุทธกิจเร่งสร้างคน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More