การอบรมพระภิกษุในพระพุทธศาสนา : หน้า 67/188

www.kalyanamitra.org เคี่ยวเข็ญอบรมจากพระอุปัชฌาย์หรือพระอาจารย์ตั้งแต่วันแรก ที่ได้รับอนุญาตจากที่ประชุมสงฆ์ให้เข้ามาบวชเป็นพระภิกษุใน พระพุทธศาสนา โดยเหตุที่ในช่วงปลายพุทธกาลการอบรมเคี่ยวเข็ญนิสัย ๔ และ อปัณณกธรรม ๓ ซึ่งเป็นคุณธรรมขั้นพื้นฐานของความเป็น พระภิกษุได้ยังไม่ดีพอ จึงเปิดช่องให้กิเลสกำเริบเสิบสานใน จิตใจพระภิกษุอันเป็นเหตุให้ก่อปัญหาหลายด้าน เช่น การเกี้ยว พาราสีสตรี ความละโมบในลาภสักการะ การลักทรัพย์ การดูถูก ดูหมิ่นกันเพราะแย่งชิงคำสรรเสริญเยินยอ พระภิกษุที่ก่อปัญหา ต่างๆ จึงกลายเป็นต้นบัญญัติให้พระองค์ต้องประชุมสงฆ์เพื่อ บัญญัติพระวินัย หลักฐานด้านบุคคลและวัตถุที่เป็นเหตุให้ต้องมีการบัญญัติ วินัยนั้นมีอยู่มากมาย แต่ที่เป็นเหตุให้ต้องบัญญัติวินัยเพิ่มขึ้นอยู่ เรื่อยๆ มี ๗ ประเภท ได้แก่ สตรี สตางค์ สรรเสริญ จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และยารักษาโรค อนึ่ง สถานที่ซึ่งต้องมีการประชุมสงฆ์เพื่อบัญญัติพระวินัย นั้น มีกระจายอยู่ทั่ว 5 แคว้น (หรือ 5 ประเทศ) ได้แก่ มคธ วัชชี โกศล วังสะ สักกะ ภัคคะ ทำให้พระองค์ต้องเสด็จไป บัญญัติพระวินัยในแว่นแคว้นต่างๆ ตั้งแต่ยุคกลางพุทธกาล จนถึงยุคปลายพุทธกาล ซึ่งไม่ต่ำกว่า ๒๕ ปี (ในคัมภีร์อรรถ กถากล่าวว่า ปฐมปาราชิกเกิดขึ้นในพรรษาที่ ๒๐) • ปฐมปาราชิก, อ. วิ.มหา, ๑/๑๒/๗๐๕ (มมร.) ความรู้ประมาณ ព รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา พุทธกิจเร่งสร้างคน