พญามารและการหลุดพ้นจากวัฏสงสาร ความรู้ประมาณ รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา หน้า 38
หน้าที่ 38 / 188

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงบทบาทของพญามารที่เป็นตัวการสร้างกิเลสที่ส่งผลให้มนุษย์ต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารโดยไม่มีที่สิ้นสุด นอกจากนี้ยังระบุถึงข้อจำกัดในการเผยแผ่การสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีเวลาเพียง 45 ปีในการช่วยเหลือผู้คน และเสนอแนวทางในการช่วยชาวโลกให้หลุดพ้นจากความทุกข์ในชีวิตประจำวัน และใช้หลักปฏิบัติอริยมรรคมีองค์ 8 เป็นแนวทางหลักในการแก้ปัญหานี้

หัวข้อประเด็น

-พญามาร
-การเวียนว่ายตายเกิด
-การช่วยเหลือชาวโลก
-อริยมรรคมีองค์ 8
-พระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

www.kalyanamitra.org ๑) พญามาร คือตัวการใหญ่ที่สร้างกิเลสมาบีบบังคับ มนุษย์ให้สร้างกรรมชั่ว อันเป็นเหตุให้ต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ ในวัฏสงสารโดยไม่มีวันจบสิ้น มีสภาพเสมือนหนึ่งเป็นนักโทษ อยู่ในคุกแห่งวัฏสงสารไปตลอดกาล ตราบใดที่พญามารยังไม่ถูก กำจัดให้สิ้นซาก ตราบนั้นพญามารก็จะบงการมาร ๕ ฝูงให้คอย ก่อทุกข์แก่เหล่ามนุษย์อยู่ร่ำไป ๒) เนื่องจากอายุสังขารของพระองค์มีเวลาจำกัด คือเพียงแค่ ๘๐ พรรษา หรือทรงมีเวลาเผยแผ่หลังการตรัสรู้ เพียง ๔๕ ปี ซึ่งไม่มากพอที่จะอบรมขัดเกลามนุษย์ส่วนใหญ่ให้ สามารถกำจัดอาสวกิเลสให้หมดสิ้นจากใจ และบรรลุธรรมได้ดุจ เดียวกับพระองค์ ๓) ความเป็นไปได้ของการแก้ปัญหา คือทำได้เพียง การช่วยคนที่พร้อมที่สุดให้หลุดพ้นจากวัฏสงสารไปให้ได้มาก ที่สุด ส่วนชาวโลกที่ยังเหลือก็ให้รอคอยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าใน ภายหน้ามาโปรดต่อไป ๔) การช่วยชาวโลกให้หลุดพ้นไปจากวัฏสงสาร ต้องเริ่มต้นจากการสอนชาวโลกให้แก้ปัญหาทุกข์ในชีวิต ประจำวันของตนเองให้เป็นก่อน จึงจะมีเวลาฝึกฝนอบรม ตนเองตามหลักปฏิบัติอริยมรรคมีองค์ ๘ เพื่อการหลุดพ้นจาก การเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารตามทางเอกสายเดียวแห่งการ ตรัสรู้ธรรม ซึ่งทางสายอื่นไม่สามารถหลุดพ้นไปได้ สภาพการณ์ที่ยากลำบากของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ความรู้ประมาณ ෆT รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More