ข้อความต้นฉบับในหน้า
www.kalyanamitra.org
นิสัยของพระภิกษุบวชใหม่ติดตัวไปตลอดชีวิต โดยใช้วิธีการ ๔
ขั้นตอน คือ ๑) แนะให้ทำ ๒) นำให้ดู ๓) อยู่ให้เห็น
๔) เคี่ยวเข็ญให้เป็นนิสัย ซึ่งเป็นมาตรฐานการฝึกอบรมที่ใช้
กันมาตั้งแต่โบราณ ซึ่งมุ่งเน้นที่การขัดเกลาให้มีสันดานดีเป็น
สําคัญ
การที่พระอุปัชฌาย์และพระอาจารย์ปฏิบัติตามภาระ
หน้าที่ในการอบรมศิษย์อย่างเข้มแข็งนี้เอง จึงทำให้ในช่วงเวลา
นั้น แม้การบัญญัติคำสอนยังมีน้อยอยู่ แต่ก็มีผู้บรรลุธรรมเป็น
พระอรหันต์เป็นจำนวนมาก ซึ่งแตกต่างจากในยุคหลังที่การ
บัญญัติค่าสอนมีมาก แต่กลับมีผู้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์
จำนวนน้อยลง เป็นการสวนทางกันระหว่างจำนวนสิกขาบทที่
เพิ่มขึ้นกับจำนวนพระอรหันต์ที่น้อยลง
ต
๓. การสร้างคนในยุคปลายพุทธกาล
ต่อมาเมื่อเข้าสู่ช่วง ๒๕ ปี สุดท้าย ก่อนที่พระสัมมาสัม
พุทธเจ้าจะเสด็จดับขันธปรินิพพาน การบวชในแว่นแคว้นต่างๆ
แพร่หลายมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า ส่งผลให้จำนวนพระภิกษุ
บวชใหม่มีเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล ชาวพุทธก็เพิ่มจำนวนขึ้นอย่าง
มหาศาล การบิณฑบาตเพื่อเลี้ยงชีพก็ไม่ฝืดเคือง เพราะจำนวน
ลาภสักการะก็เพิ่มขึ้นตามมาอย่างมหาศาลเช่นเดียวกัน
สัทธรรมปฏิรูปกสูตร, ส.น. ๑๖/๕๓๑/๖๓๐ (มมร.)
ความรู้ประมาณ CO
พุทธกิจเร่งสร้างคน
รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา