การใช้ปัจจัย ๔ ตามวัตถุประสงค์ชีวิต ความรู้ประมาณ รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา หน้า 172
หน้าที่ 172 / 188

สรุปเนื้อหา

บทนี้อธิบายถึงการใช้ปัจจัย ๔ ในชีวิตประจำวันที่ตรงตามวัตถุประสงค์ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนไว้ เริ่มจากจีวรที่ใช้เพื่อบำบัดอากาศและปกปิดอวัยวะต่างๆ นอกจากนี้ยังมีการพิจารณาการรับประทานอาหารที่ไม่เกี่ยวข้องกับความฟุ้งเฟ้อหรือความงามแต่เพียงเพื่อความอยู่รอดและสุขภาพดี การมีความรู้ประมาณนั้นเป็นสิ่งสำคัญในการพิจารณาและเลือกใช้ปัจจัยให้ถูกต้องเพื่อนำไปสู่การฝึกจิตให้สงบได้ดีขึ้นในทางพุทธศาสนา ที่สำคัญคือการฝึกควบคุมกิเลสและดำเนินชีวิตได้อย่างมีคุณค่าและจุดหมาย เพื่อไม่ให้ตกอยู่ในวัฏสงสารและนำพาความสุขสู่ชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-การใช้ปัจจัย ๔
-วัตถุประสงค์ของชีวิต
-การลดกิเลส
-การพิจารณาอาหาร
-ความรู้ประมาณ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

www.kalyanamitra.org ๒) บทฝึกพิจารณาการใช้ปัจจัย ๔ ให้ตรงตาม วัตถุประสงค์ของการดำรงชีวิต บทฝึกที่สองของการสู้กับกิเลส เริ่มต้นในขณะที่ใช้ ปัจจัย ๔ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้รู้จักพิจารณาการใช้ปัจจัย ๔ ให้ตรงตามวัตถุประสงค์ของการดำเนินชีวิต โดยทรงกำหนด วัตถุประสงค์ของการใช้เครื่องนุ่งห่ม การรับประทานอาหาร การ ใช้ที่อยู่อาศัย และการใช้ยารักษาโรคไว้เพื่อการดำรงชีวิตดังนี้ ๒.๑) จีวร (เครื่องนุ่งห่ม) มีวัตถุประสงค์ คือ (๑) เพียงเพื่อบำบัดหนาว (๒) เพียงเพื่อบำบัดร้อน (๓) เพียงเพื่อบำบัดสัมผัสแห่งเหลือบ ยุง ลม แดด และ สัตว์เลื้อยคลาน (๔) เพียงเพื่อปกปิดอวัยวะอันทำให้เกิดความละอาย ๒.๒) บิณฑบาต (อาหาร) มีวัตถุประสงค์ คือ (๑) ไม่ใช่เพื่อเล่น ไม่ใช่เพื่อมัวเมา ไม่ใช่เพื่อประดับ ไม่ใช่เพื่อตกแต่งร่างกายให้สวยงาม (ทั้งหมดนี้ล้วน เป็นเหตุให้กิเลสฟูเฟื่องเบ่งบานอย่างรวดเร็ว) (๒) เพียงเพื่อให้กายดำรงอยู่ได้ (๓) เพียงเพื่อให้กายเป็นไปได้ (๔) เพียงเพื่อให้ความลำบากสงบ การฝึกความรู้ประมาณเพื่อพานักโทษแหกคุก ออกจากวัฏสงสาร ๑๕๘ ความรู้ประมาณ รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More