ข้อความต้นฉบับในหน้า
www.kalyanamitra.org
ความเป็นอย่างอื่นตลอดกาลนาน ไม่ล่วงพ้นสงสารไปได้ ภิกษุ
รู้จักโทษนี้ รู้จักตัณหาเป็นแดนเกิดแห่งทุกข์ จึงเป็นผู้ปราศจาก
ตัณหา ไม่มีความยึดถือ มีสติ พึงเว้นรอบ
จากพระดำรัสนี้ ย่อมเห็นได้ชัดเจนว่า ตัณหาจะเกิดขึ้น
เพราะบุคคลขาดสติ ทำให้ขาดความรู้ประมาณในเครื่องนุ่งห่ม
อาหาร ที่อยู่อาศัย หรือเพราะความอยากได้สมบัติจำนวนมากๆ
เนื่องจากกลัวว่าสมบัติที่ได้มาแล้วจะสูญสิ้นไปด้วยภัยพิบัติ
บุคคลที่ตกเป็นทาสของตัณหา ไม่รู้จักประมาณในเรื่อง
การบริโภคปัจจัย ๔ (รวมทั้งเรื่องอื่นๆ) ในที่สุดก็จะติดนิสัย
ละโมบโลภมาก มีพฤติกรรมเบียดเบียนผู้อื่นอย่างไร้ความ
ละอาย ซึ่งนอกจากจะเป็นการก่อทุกข์และสั่งสมบาปอย่างต่อ
เนื่องแล้ว ยังจะต้องติดอยู่ในคุกตลอดกาลนาน ในทำนองกลับ
กันบุคคลที่ตระหนักในโทษภัยของตัณหา แล้วพยายามอบรม
ตนให้มีสติอยู่เสมอ รู้จักประมาณการบริโภคอุปโภคเป็นอย่างดี
ไม่ยึดมั่นถือมั่น ย่อมประสบผลสำเร็จในการปฏิบัติมรรคมี
องค์ ๘ จึงพ้นจากวัฏสงสารได้ในที่สุด
๓. โจทย์ข้อสาม คือหลักธรรมสำหรับฝึกความรู้
ประมาณการบริโภคปัจจัย ๔ มีอะไรบ้าง
ค่าตอบก็คือ มีบทฝึกความรู้ประมาณในชีวิตประจำวันอยู่
๔ ประการ คือ
๑) บทฝึกพิจารณาความรู้ประมาณในการรับปัจจัย ๔
การฝึกความรู้ประมาณเพื่อพานักโทษแหกคุก
๑๕๔
ออกจากวัฏสงสาร
ความรู้ประมาณ
รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา