การบัญญัติพระวินัยในพระพุทธศาสนา : หน้า 66/188

www.kalyanamitra.org ติ ในช่วงนี้เอง การคัดกรองคนและการฝึกอบรมเริ่มหย่อน คุณภาพลง ไม่เข้มงวดเหมือนในยุคต้นพุทธกาล เป็นเหตุให้มี พระภิกษุบางรูปประพฤติไม่ดีงาม ก่อปัญหาขึ้นในหมู่สงฆ์ และ ทำให้ชาวโลกติเตียน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงต้องเรียกประชุมสงฆ์ เพื่อบัญญัติ พระวินัยขึ้นเป็นระเบียบสำหรับกำกับการประพฤติปฏิบัติของ หมู่สงฆ์ให้เป็นแบบแผนอันหนึ่งอันเดียวกันและด้วยความเข้าใจ ตรงกันทั้งสังฆมณฑล และเพื่อเป็นการวางรากฐานของพระพุทธ ศาสนาให้มั่นคงสืบไปภายหน้า ปัญหาที่เป็นเหตุให้เกิดการบัญญัติพระวินัยของสงฆ์ ขึ้นนั้น มีอยู่ ๔ ประการ คือ ๑) ปัญหาพระเถระบวชมานาน แต่ฝึกอบรมตนไม่ดีพอ ๒) ปัญหาพระบวชใหม่ไม่ได้รับการฝึกอบรม ๓) ปัญหามีลาภสักการะมาก แต่ขาดความรู้ประมาณ ๔) ปัญหาพระภิกษุผู้เป็นปริยัติงูพิษ ชอบติเตียนผู้อื่น แต่ไม่ชอบปฏิบัติ ปัญหาทั้ง ๔ ประการนี้ เกิดจากสาเหตุหลัก ๔ ประการ คือ การไม่ถือนิสัย ๔ การไม่สำรวมอินทรีย์ การไม่รู้ ประมาณในการบริโภค และการไม่บำเพ็ญภาวนาเพื่อปราบ กิเลส ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นการฝึกอบรมขั้นพื้นฐานที่ต้องได้รับการ ปรารภเหตุทรงบัญญัติสิกขาบท, วิ.มหา, ๑/๔/๑๕ (มมร.) พุทธกิจเร่งสร้างคน ๕๒ ความรู้ประมาณ รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา