ข้อความต้นฉบับในหน้า
www.kalyanamitra.org
คนในโลกยุคนั้นแล้ว ก็นับว่ามีผู้ที่หลุดพ้นจากภัยในวัฏสงสาร
ไปได้จำนวนน้อยเหลือเกิน
แต่หลังจากที่พระองค์ทรงตรวจดูความเป็นไปได้ในการ
จึงมีรับสั่ง
ประกาศพระศาสนาด้วยญาณทัศนะแล้ว ก็ทรงพบว่า ผู้ที่มีกิเลส
เบาบางพอจะบรรลุธรรมตามพระองค์มานั้นยังมีอยู่
ให้พระอรหันต์สาวกทั้ง ๖๐ รูป เดินทางแยกย้ายกันไปประกาศ
พระศาสนาให้ทั่วทุกแว่นแคว้น โดยตรัสรับสั่งว่า
“ภิกษุทั้งหลาย เราพ้นแล้วจากบ่วงทั้งปวง ทั้งที่เป็นของ
ทิพย์ ทั้งที่เป็นมนุษย์ แม้พวกเธอก็พ้นแล้วจากบ่วงทั้งปวง ทั้งที่
เป็นของทิพย์ ทั้งที่เป็นของมนุษย์
พวกเธอจงเที่ยวจาริก เพื่อประโยชน์และความสุขแก่ชน
หมู่มาก เพื่ออนุเคราะห์โลก เพื่อประโยชน์เกื้อกูลและความสุข
แก่ทวยเทพและมนุษย์
พวกเธออย่าได้ไปรวมทางเดียวกันสองรูป จงแสดงธรรม
งามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุดจงประกาศพรหม
จรรย์พร้อมทั้งอรรถทั้งพยัญชนะครบบริบูรณ์บริสุทธิ์
สัตว์ทั้งหลายจำพวกที่มีธุลีคือกิเลสในจักษุน้อย มีอยู่
เพราะไม่ได้ฟังธรรมย่อมเสื่อม ผู้รู้ทั่วถึงธรรม จักมี ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย แม้เราก็จักไปยังตำบลอุรุเวลาเสนานิคม เพื่อแสดง
ธรรม”
เรื่องพ้นจากบ่วง, วิ.ม. ๖/๓๒/๗๒ (มมร.)
ความรู้ประมาณ
พุทธภารกิจเร่งสร้างครู ๖๒ รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา