การดูแลพระภิกษุอาพาธ : หน้า 64/188

www.kalyanamitra.org ศิษย์คนใดคนหนึ่งเจ็บป่วยอาพาธขึ้นมา ก็ทรงรับสั่งให้ช่วยกัน ปรนนิบัติดูแลไปจนตลอดชีวิต หรือจนกว่าจะหายดี ในเรื่องการดูแลพระภิกษุอาพาธนี้ พระองค์ทรงให้ความ สำคัญอย่างใหญ่หลวง โดยถึงกับตรัสกำชับไว้ว่า “ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอไม่มีมารดาไม่มีบิดา ผู้ใดเล่าจะ จึงพยาบาลพวกเธอ ถ้าพวกเธอจักไม่พยาบาลกันเอง ใครเล่า จักพยาบาล ผู้ใดต้องการอุปัฏฐากเรา ผู้นั้นจงพยาบาลภิกษุ อาพาธ” การที่พระภิกษุในพระพุทธศาสนานี้จะต้องฝากชีวิตไว้ซึ่ง กันและกันตลอดชีวิตดังพระดำรัสนี้ พระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์ พระลูกศิษย์ จึงอยู่ในฐานะเสมือนพ่อกับลูกที่ต้องฝากชีวิตดูแล ซึ่งกันและกันไปตลอดชีวิต ดังนั้น การคัดเลือกคนเข้ามาบวช ก็ตาม การฝึกอบรมพระภิกษุบวชใหม่ก็ตาม จึงต้องทำอย่าง รอบคอบและเข้มงวด มิฉะนั้นจะกลายเป็นการก่อปัญหาให้กับ ตนเองและหมู่สงฆ์ไปจนตลอดชีวิต และกระทบกระเทือนถึงอายุ พระพุทธศาสนาโดยปริยาย การที่หมู่สงฆ์จะได้บุคคลที่ทั้งพระอุปัชฌาย์และพระ อาจารย์สามารถฝากชีวิตและฝากอนาคตพระพุทธศาสนาไว้ใน ความรับผิดชอบได้นั้น ก็มีทางเดียว นั่นคือต้องเคี่ยวเข็ญอบรม การดำรงชีพด้วยนิสัย ๔ และการปฏิบัติอปัณณกธรรมให้เป็น • เรื่องพระอาพาธโรคท้องร่วง, วิ.ม. ๗/๑๖๖/๓๐๒ (มมร.) พุทธกิจเร่งสร้างคน ๕๐ ความรู้ประมาณ รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา