การฝึกความรู้ประมาณเพื่อพานักโทษแหกคุก : หน้า 166/188

www.kalyanamitra.org ๑) บีบบังคับใจมนุษย์ให้เกิดตัณหาโดยตรง เพื่อให้ หมกมุ่นอยู่กับการแสวงหากามคุณ ๕ มาสนอง ตัณหาจนไม่มีเวลาคิดเรื่องคุณธรรม และการสั่งสม ความดีเพื่อตนเอง ๒) บีบบังคับด้วยความตาย ซึ่งเป็นเหตุให้มนุษย์จำเป็น ต้องหาปัจจัย ๔ มาเลี้ยงชีวิต ทำให้หมดเวลาไปกับ การทำมาหากิน เพื่อจะได้ไม่มีเวลาคิดหาหนทาง แหกคุกแห่งวัฏสงสาร เพื่อที่จะแก้ปัญหาการทำงานของกิเลสทั้ง ๒ วิธีนี้ ให้ สัมฤทธิผล พระพุทธองค์จึงทรงตั้งโจทย์ขึ้น เพื่อหาค่าตอบไว้ แก้ปัญหาด้วยพุทธวิธี ดังนี้ คือ G). โจทย์ข้อแรก คือทำอย่างไรจึงจะพานักโทษแหก ออกจากคุกแห่งวัฏสงสารได้ โจทย์ข้อนี้เปรียบเหมือนปัญหา สมการสองชั้น ก็คือ ทำอย่างไรกิเลสจึงจะบีบคั้นใจโดยตรงไม่ ได้และทำอย่างไรผู้คนจึงจะไม่ใช้เวลาให้หมดไปกับการทำมา หากิน คำตอบก็คือ การฝึกความรู้ประมาณ เมื่อฝึกความรู้ประมาณจนเป็นปกตินิสัยประจำวันแล้ว ใจก็ จะไม่ซัดส่ายดิ้นรน เพื่อแสวงหาสิ่งต่างๆ เกินจำเป็นต่อชีวิตมา สนองตัณหาของตน จึงไม่ตกเป็นทาสของกิเลส ไม่ตกเป็นทาส ของตัณหา ทำให้มีเวลาคิดแสวงหาสัจธรรมในชีวิต มีเวลา การฝึกความรู้ประมาณเพื่อพานักโทษแหกคุก ออกจากวัฏสงสาร ความรู้ประมาณ ๑๕๒ รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา