การตั้งเป้าหมายเพื่อเข้าถึงธรรม ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 16
หน้าที่ 16 / 407

สรุปเนื้อหา

ในการเข้าถึงที่สุดแห่งธรรม จำเป็นต้องตั้งเป้าหมายที่ชัดเจนในการฝึกตน โดยสร้างภาพของการบวชที่ชัดเจน และต้องไม่ลืมว่าชีวิตที่เรามีอยู่ได้ก็เพราะการสนับสนุนของชาวบ้านที่ให้ข้าวปลาอาหาร ซึ่งญาติธรรมที่นำข้าวปลาอาหารมาช่วยเลี้ยงดูเราคือผู้ที่เราควรส่งคืนด้วยการให้เรื่องความรู้เพื่อช่วยกันเข้าถึงธรรม ฉะนั้นให้เราคิดว่าเราจะใช้ ๙ ประโยคที่เรียนรู้มาอย่างไรเพื่อตอบแทนคุณของเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-การตั้งเป้าหมาย
-การฝึกตน
-การให้และตอบแทน
-ความสำคัญของญาติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ที่จะช่วยให้เราไปถึงที่สุดแห่งธรรมได้เร็ว ๆ ต้องตั้งเป้าหมายแบบนี้ การฝึกตนในการบวชจะได้มีภาพที่ชัดเจน เกิดเป็นคนแล้ว อย่าเอาเปรียบใคร อีกเรื่องหนึ่งที่เราต้องไม่ลืมก็คือ เรามีชีวิตรอดอยู่ได้ในแต่ละวัน ก็เพราะได้ขบฉันข้าวปลาอาหารของชาวบ้านมาหลายปี โยมพ่อโยมแม่ก็อยู่ไกล มาดูแลเราไม่ถึง ก็ได้อาศัยปัจจัยสี่ชาวบ้านนี้แหละ เลี้ยงชีวิตให้เรารอดมาถึงทุกวันนี้ ก็ต้องคิดเผื่อไปด้วยว่า เกิดเป็นคนแล้ว อย่าเอาเปรียบใคร เมื่ิอมีการรับแล้วก็ต้องมีการให้ ญาติธรรมไม่ได้เป็นญาติพี่น้องอะไรกับเราเลย ยังนำข้าวปลาอาหาร นำทุกสิ่งทุกอย่างมาให้เรา โยมพ่อโยมแม่ของเราเสียอีกท่านอยู่ไกล ไม่ได้นำมาให้เราทุกวันหรอก ผลสุดท้ายชีวิตของเราอยู่ได้ด้วยญาติธรรม เพราะฉะนั้น สิ่งที่เราต้องคิดก็คือ เราจะนำความรู้ ๙ ประโยค ไปทำอย่างไร ให้เราเข้าถึงธรรมได้โดยง่าย โดยเร็ว ในขณะเดียวกัน ญาติธรรมที่นำวัสสุเลาะเรามาแต่ละมือ เราควรจะให้อะไรกับเขา ที่จะช่วยให้เขาไปถึงที่สุดแห่งธรรม โดยเอา ๙ ประโยคที่เรียนมาเป็นฐาน แล้วนำธรรมะไปแจกแจงให้กับเขา เป็นการตอบแทนคุณข้าวปลาอาหารของญาติธรรม โอวาทพระวาจาวีรคุณ (๕๕)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More