การลาสิกขาและการศึกษาในธรรมะ : หน้า 310/407

ทำกันจนกว่าจะสอดสธะมันจะหมดสิ้นจากใจของเรา และทำไป จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรมะลูกนะ โอวาทสำหรับผู้จำเป็นต้องลาสิกขา สำหรับพระนวกะบางรูปที่ลางานมาบวชได้เพียงช่วงสั้น ๆ จำเป็นจะต้องลาสิกขา ถ้าหากสามารถอาศัยอยู่รับ กฐินะลูกนะ จะได้ครอบถ้วนบริบูรณ์ในการศึกษาเรื่องราวที่เป็นกิจ ของสงฆ์ แล้วถ้าหากจำเป็นจะต้องลาสิกขาก็ให้มีความรู้สึกว่า เรา ยังมีความอาลัยอาวรณ์ต่อผ้ากาสาวพัสตร์ ให้ถือธงในใจหลังจากนั่งสมาธิแล้วว่า เรายังไม่อยากจะ พลัดพรากจากผ้ากาสาวพัสตร์นี้เลย แต่เราลามได้ช่วงสั้น ๆ เท่านั้น สักวันที่หนึ่งเมื่อเราหดมรรคาโลกแล้ว จะกลับเข้าสู่สนะใหม่ และระหว่างที่อยู่ทางโลก เราจะเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีของชาวโลก ในฐานะได้ผ่านการบวชเรียนมาแล้วนึงพรรษา อย่าให้กลายเป็น บุคคลที่เราได้ยินคำพังเพยว่า บวชเสียผ้เหลือง คือ บวชมาแล้ว หนึ่งพรรษา ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรที่ดีขึ้นของชีวิตเราเลย อย่าให้ใครหรือความคิดเราเกิดความรู้สึกอย่างนี้นะลูกนะ เมื่อเราเวลาเปลี่ยนมาแล้ว จะยังอยู่ในสายตาของเพื่อนมนุษย์ ตลอดเวลา เขาจะดูว่า เรามีการเปลี่ยนแปลงดีขึ้นหรือไม่ รักษา ศีล 5 เป็นปกติทุกวัน วันพระเราอุโบสถศีล และไม่ขาดในการ