การบริหารเวลากับกิจกรรมทางจิตวิญญาณ ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 165
หน้าที่ 165 / 407

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงปัญหาการบริหารเวลาในกิจกรรมทางศาสนา ที่ลูกทุกรูปพยายามสร้างบารมี แต่ยังมีปัญหาเรื่องการทำงานที่ไม่มีประสิทธิภาพ เช่น การประชุมใช้เวลานานเกินไป เน้นการสวดมนต์และการทำวัตรเช้า-เย็นเพื่อกลั่นกรองใจให้หยุดนิ่ง หลวงพ่อชี้ให้เห็นว่าเวลาในโลกนี้มีจำกัด จึงต้องใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดในการทำความดี

หัวข้อประเด็น

-ปัญหาการบริหารเวลา
-การสร้างบารมี
-การทำงานที่มีประสิทธิภาพ
-กิจกรรมทางจิตวิญญาณ
-การสวดมนต์และสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ในด้านกิจกรรม ลูกทุกรูปต่างตั้งใจสร้างบารมี ตั้งใจทำงาน ที่ได้รับมอบหมายให้มีประสิทธิผลสมบูรณ์ที่สุด ก็พยายามปรึกษาหรือกันอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งดึก ๆ ดื่น ๆ เท่าที่หลวงพ่อสังเกตดู เรามักจะบริหารเวลากันไม่ค่อยเป็น ไม่รู้จักวิธีที่จะบรรลุผลงานให้ได้ผลอย่างรวดเร็ว และมีประสิทธิผล ใช้เวลาประชุมไม่น้อยที่สุด แต่ให้ดงานมากที่สุด ที่ผ่านมานั้น เราทำตรงนี้ยังไม่สมบูรณ์ เมื่อทำบ่อยเข้าก็เกิดเป็นความเคยชินจนติดเป็นนิสัย นิสัยที่อยู่ที่ทำงานกันดีก็ ดื่น ๆ คุยเรื่องงานส่วนหนึ่ง คุยเรื่องอื่นอีกส่วนหนึ่ง แล้วก็เพลินไปจนกระทั่งดีดดื่น อยู่ดี ๆ ตื่นเช้าไม่ไหว พอตื่นขึ้นมาก็เพลีย เหนื่อยไม่มีอารมณ์ที่จะทำวัตร จึงทำให้กิจกรรมไม่ลงตัว ในด้านกิจจวัตร การสวดมนต์ให้พระจะเป็นเครื่องกลั่นกรองใจเราให้หยุดนิ่ง เพราะฉะนั้นกิจวัตรที่ดีจะเป็นการสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น นั่งสมาธิก็จะดี ล้วนมีวัตถุประสงค์ที่จะละลายใจให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงธรรมภายในทั้งนั้น หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกรูป เกิดความสำคัญกว่า เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้จำกัด หากเมื่อไรมัวเท่ากับหลวงพ่อ ตอนนั้น จะยิ่งมีความรู้สึกว่า วันคืนมันหมดไปอย่างรวดเร็ว เวลาแห่งการทำความดีหมดไปเร็วเหลือเกิน เพราะฉะนั้นขออ้าขึ้นว่า เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More