ข้อความต้นฉบับในหน้า
แค่เดือนสองเดือนเดี๋ยวมันก็ลาแล้ว ใครที่เข้าสมาใกล้จะม่าย ม่าแห่
มาเข้า เราก็พูดกับเขาดี ๆ ให้เขาเข้าใจวัตถุประสงค์ของการบวช และ
ความจำเป็นของการลาสิกขากับการปลดผวา เราเสียดายเพศสมณะ
แต่เพราะความจำเป็นจึงต้องลาสิกขาออกมา
ไม่ใช่ออกาบผมยาวแล้ว นี้แสดงว่าจะออกมาดั้งนานแล้ว
เพราะนั่งปฏิบัติอยู่ เมื่อไรจะหมดพรรษาสักที นี้เอาหัวไปเป็นพยาน
ให้เขาเห็นว่า ได้ปฏิบัติในเอาไว้ อายเขานะลูกนะ แล้วไม่เป็นทางมา
แห่งบุญด้วย บวชคราวนี้ได้บุญไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย บุญบวชนี้ไม่ใช่
แค่ครองผ้ากาสาวพัสตร์แล้วมะได้บุญเต็มที่ มันได้มานิดหน่อย
แต่ได้ตอนปฏิบัติให้เป็นพระแท้ที่สมบูรณ์
ก่อนลาสิกขาเรานั่งสมาธิทำใจ ใ นึกถึงบุญตั้งแต่บวชชั้นแรก
จนกระทั่งถึงวันสุดท้าย แล้วอธิษฐานจิตว่า ข้าพเจ้ามีความจำเป็นต้อง
ลาสิกขาออกไป ขอบู้ญนี้เป็นพลังแห่งความสุขและความสำเร็จใน
ชีวิต ในธุรกิจการงาน ในหนทางแห่งการสร้างบารมี ให้บุญนี้คุ้มครอง
ให้ใจใส ๆ ไม่หมองเลยตลอดชาติ ใครเข้าใกล้ขอให้ใจใส ๆ แล้ว
ก็จะรักษาศีล ๕ ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ วันพระนำพินเนกเข้มบารมี
ถือศีล ๙ จะไม่ห่างวัด จะพากครอบครัวมุ่งมิตรเข้าวัด จะทำหน้าที่
อุบาสกให้สมบูรณ์ คือผู้ที่จะอุปสมภพระพุทธศาสนา และเป็นผู้ประกาศ
ธรรมในเพศสมราวาส ไม่ใช่พอสีอ ออกไปแล้วเข้าสว่าง บุญมึง