การลาสิกขาและการรักษาศีลในพระพุทธศาสนา : หน้า 272/407

แค่เดือนสองเดือนเดี๋ยวมันก็ลาแล้ว ใครที่เข้าสมาใกล้จะม่าย ม่าแห่ มาเข้า เราก็พูดกับเขาดี ๆ ให้เขาเข้าใจวัตถุประสงค์ของการบวช และ ความจำเป็นของการลาสิกขากับการปลดผวา เราเสียดายเพศสมณะ แต่เพราะความจำเป็นจึงต้องลาสิกขาออกมา ไม่ใช่ออกาบผมยาวแล้ว นี้แสดงว่าจะออกมาดั้งนานแล้ว เพราะนั่งปฏิบัติอยู่ เมื่อไรจะหมดพรรษาสักที นี้เอาหัวไปเป็นพยาน ให้เขาเห็นว่า ได้ปฏิบัติในเอาไว้ อายเขานะลูกนะ แล้วไม่เป็นทางมา แห่งบุญด้วย บวชคราวนี้ได้บุญไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย บุญบวชนี้ไม่ใช่ แค่ครองผ้ากาสาวพัสตร์แล้วมะได้บุญเต็มที่ มันได้มานิดหน่อย แต่ได้ตอนปฏิบัติให้เป็นพระแท้ที่สมบูรณ์ ก่อนลาสิกขาเรานั่งสมาธิทำใจ ใ นึกถึงบุญตั้งแต่บวชชั้นแรก จนกระทั่งถึงวันสุดท้าย แล้วอธิษฐานจิตว่า ข้าพเจ้ามีความจำเป็นต้อง ลาสิกขาออกไป ขอบู้ญนี้เป็นพลังแห่งความสุขและความสำเร็จใน ชีวิต ในธุรกิจการงาน ในหนทางแห่งการสร้างบารมี ให้บุญนี้คุ้มครอง ให้ใจใส ๆ ไม่หมองเลยตลอดชาติ ใครเข้าใกล้ขอให้ใจใส ๆ แล้ว ก็จะรักษาศีล ๕ ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ วันพระนำพินเนกเข้มบารมี ถือศีล ๙ จะไม่ห่างวัด จะพากครอบครัวมุ่งมิตรเข้าวัด จะทำหน้าที่ อุบาสกให้สมบูรณ์ คือผู้ที่จะอุปสมภพระพุทธศาสนา และเป็นผู้ประกาศ ธรรมในเพศสมราวาส ไม่ใช่พอสีอ ออกไปแล้วเข้าสว่าง บุญมึง