ชีวิตนักบวชประเสริฐสุด : หน้า 292/407

ชีวิตนักบวชประเสริฐสุด การบวชเป็นพระเป็นสิ่งที่ประเสริฐ เลิกว่าชีวิตทางโลกมาก ใครเคยผ่านชีวิตทางโลกมาแล้วบวชจะเห็นข้อแตกต่างได้อย่างชัดเจน แต่จะชัดเจนแจ่มแจ้งก็ต้องเมื่อเข้าสู่ธรรมนันแหละ จึงจะเห็นว่าชีวิต ของมราราสมันคับแคบจริง ๆ ชีวิตของพระดูเหมือนคับแคบแต่ กว้างขวาง คือ มันเป็นอิสระ มันปลอดจากเครื่องกังวลทุกอย่างเลย เมื่อกี้ฟังดูว่า ผู้ที่ปวารณาอธิษฐานพรษนกันล้นแต่พรษนเพิ่มขึ้น สูง ๆ ก็นั้นนั่น ที่นี้พอพระอธิษฐานแล้ว ต้องหันมาพิจารณาตัวเรา แล้วว่า วันเวลาผ่านไป เราทำอะไรอยู่ แสดงทนทานกงพระนิมพาน หรือเปล่า ชีวิตพระถ้าไม่แสดงหาทางพระนิพพาน หรือคุณงาม ความดี คีส สมา ปัญญา หรือศึกษาพระธรรมวินัยแล้ว อยาก แต่ถ้าหากศึกษาแล้วมันจะแช่มำใจทุกคืนทุกวันเลย ก่อนจำวัดภาพสุดท้ายก็เต็มอิ่มใจ สด ๆ แสงส่อง องค์พระ กาย ภายใน อย่างน้อยก็ความรู้สึกดีๆ ที่วันนี้เรามีความบริสุทธิ์กายวาจา ใจ หลักก็เป็นสุข ถ้ามรณภาพคืนวันก็ไปดี ตอนเช้าตื่นจากจำวัด ใจก็ใส นึกถึงแต่เรื่องบุญ เรื่องกุศล เรื่องความบริสุทธิ์ ต่างจากชีวิตมราวาส ดีมาจะมีแต่เรื่องร้อน ๆ ทั้งนั้น จะ ต้องไปตะเกียกตะกายทำมาหากิน ไปทำมาหากินอย่าคิดว่าหมุนะ