การบวชและการเตือนสติในเพศสมณะ ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 317
หน้าที่ 317 / 407

สรุปเนื้อหา

การบวชเพื่อพ้นทุกข์และบำเพ็ญธรรมเป็นเรื่องที่ต้องตั้งใจอย่างสูง ในระหว่างการบวช เราควรมีการเตือนสติและแนะนำกันในสิ่งที่ดี โดยไม่โกรธหรือถือสา ถ้าหากมีความจำเป็นต้องเตือน ควรพิจารณาอารมณ์และสุขภาพของเพื่อนร่วมบวชด้วย การมีเมตตาและปฏิบัติตนด้วยความรัก จะนำไปสู่ความสุขในเพศสมณะและทำให้หมู่คณะเจริญงอกงาม การทำตามการปวรณาจะทำให้เกิดประโยชน์มากมายทั้งกับตัวเองและผู้อื่น.

หัวข้อประเด็น

-การบวช
-การเตือนสติ
-ความสุขสม
-การมีเมตตา
-ความสัมพันธ์ในหมู่คณะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ถูกวัตถุประสงค์ของการวรรณา เพราะว่ากว่าที่เราจะมาบอกันก็ไม่ใช่ง่าย ก่อนบอวก็ตั้งใจอย่างดี เรามาบวชคราวนี้เพื่อบำเพ็ญสุขสมธรรมะ จะทำพระนิพพานให้แจ้ง สลัดตนให้พ้นจากกองทุกข์ บวชไปแล้วบางครั้งมีการมาก จิตมันหยาบบ้าง บางครั้งเราดำเนินชีวิตประมากในเพศของสมณะบ้าง ก็ควรมีการแนะนำเตือนกันด้วยความรักและความปรารถนาดี ไม่โกรธ ไม่ขัดเคือง ไม่ถือสา แต่ยังไงก็ตาม เราก็ยังมีเลส้อย ผู้เตือนแม้จะรักทั้งปรารถนาดีดาม ก็ดูจังงะนะ ดูเวลา อารมณ์ ดูสุขภาพของเพื่อนสนรรามิกว่า ตอนนี้ควรไหม หรือ ตอนนี้ยังไม่ควร ยังไม่พร้อม ยกเว้นในกรณีที่รีบด่วน มันจำเป็นจริง ๆ หากไม่เตือนไม่บอกแล้วจะเกิดความเสียหายอย่างหนักได้ กรุณาอย่างนี้เราก็จะชิงช่างพูดไปเลย โดยต้องทำใจไว้ว่า ถ้าเขาโกรธเรา เราก็อย่าไปโกรธเขา เพราะใจเราเจตนาดี ซึ่งจะใช้ในกรณีฉุกเฉิน ต้องเอาเพื่อนสนรรามิกไว้ในหมู่คละ แต่ถ้าไม่ถึงกับลูกเสี่ยน ก ยังพอเวลาคู่จังจะให้ดี เพราะเรายังไม่ชนะพญามารา เรายังก็เลสอยู บางทีพอรู้ว่าเขาเตือนแม้ด้วยความรักความปรารถนาดี แต่มันหยุดหงิดขัดเคือง นี่คือเรื่องที่จะต้องบอกให้พวกเราได้รับทราบ แต่ถ้าเราทำตามได้อย่างที่ได้ปวรณากันเอาไว้ ประโยชน์ก็จะเกิดขึ้นกับเราทั้งสองฝ่าย และหมู่คณะจะดงาม เราจะมีความสุขในเพศสมณะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More