อานิสงส์การอยู่จำพรรษาและการปล่อยวาง : หน้า 372/407

ได้วาระมาแล้วได้อานิสงส์การอยู่จำพรรษา อานิสงส์กูสึกุอึนแล้ว เราก็ไปแสวงหาที่ปล่อยวาง ทำความเพียรได้ ก็เป็นที่ยอมรับกันในธรรมมวินัย แต่ในแบ่งปฏิบัติจริงในยุคของเรา เนื่องจากเรามีความรักและหวั่นไหวซึ่งกันและกัน ถึงแม้จะได้อานิสงส์นี้ก็ว่า ด้วยความรักและหวั่นไหวนี้ ก็ ควรจะต้องบอกนะ เพราะว่าเมื่อมีอะไร ก็จะได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันได้ทัน ๒) เที่ยวไปโดยไม่ต้องถือใครจี้จุดครบสำหรับ ก่อนที่จะได้รับอานิสงส์นี้ไปไหนต้องครบชุดก็รบ มีผ้าสามผืน คือ จีวร ส่งมาภูมิสุข ต้องให้ครบ แต่พอได้อานิสงส์นี้ ก็ไม่ครบได้ให้มีภาระเบาที่สุดเพื่อเราจะได้ไม่มีเครื่องกังวลใจ ส่วนรายละเอียดไปศึกษาอนุบาลนะ สำคัญ นะ เพื่อ ตัวของเราจะได้ปฏิบัติได้ถูกต้อง เราจะได้ความสุขในเพศสมณะ ๓) ฉันคดโขชน์และปรับปรุงได้ คือ ฉันเป็นวง ได้แต่ อย่าคุยนอกเรื่อง ให้คุยเรื่องธรรมะ เพื่อใจจะได้วนเวียนอยู่ในธรรมะ จะได้หยุดนิ่งได้ง่าย ไม่ฟุ้งซ่าน ๔) เก็บอดีตเจจีวรได้ตามปรารถนา อดีเจจีวร คือ จีวร ที่เกินสามผืน เพราะปกติก็ให้มีบริหารน้อยสุด จีวรน้อยสุด คือ จำลองแบบมาจากพระนิพพาน พระนิพพานท่านไม่มียผ่นที่สั่น ยิ่งมีน้อยชินเท่าไร เครื่องกังวลก็ น้อย ไม่ต้องดูแลรักษา ไม่ต้องเสียอารมณ์